The End of Day - Kirlian Camera

And at the end of day, pain’s getting real

As no more light could shine for thousands of years

Where is the gentle haze that brings on the peace

Father of fear you ate the dark heart of night

Mind weeping rides away

Tired of these long white nights

In silence I percieve

The years rolling by

For it’s a puzzling feeling

That grows so much inside,

Inside, inside my dream

Tired and trembling I hide

A long night should feed the dawn but no light dwells here

The way to find the sun seems so distant now

Father of fear, my Lord, what are you for real?

You gave my aching heart to the wind from the abyss

Tollings of the new sun

Have the same noise of dreams

While things just fall apart

And I can’t resist

And like in troubled waters

I might now drown

So inside, inside my dream

Tired and trembling I go

And death mows with her wing

As darkness drops down again

And wish I had courage now

Equal to my desire

And have that proud look

Shining in my eyes, as though

I had gazed, gazed for days

Into the burning sun

En aan het eind van de dag wordt de pijn echt

Omdat er duizenden jaren geen licht meer kan schijnen

Waar is de zachte waas die de vrede brengt?

Vader van angst, je at het donkere hart van de nacht

Geest huilen rijdt weg

Moe van deze lange witte nachten

In stilte neem ik waar

De jaren rollen voorbij

Want het is een raadselachtig gevoel

Dat groeit zo veel van binnen,

Binnen, in mijn droom

Moe en bevend verberg ik me

Een lange nacht zou de dageraad moeten voeden, maar hier woont geen licht

De manier om de zon te vinden lijkt nu zo ver weg

Vader van angst, mijn Heer, wat bent u echt?

Je gaf mijn pijnlijke hart aan de wind uit de afgrond

Tolling van de nieuwe zon

Heb hetzelfde geluid van dromen

Terwijl de dingen gewoon uit elkaar vallen

En ik kan het niet laten

En zoals in troebel water

Ik zou nu kunnen verdrinken

Dus binnen, in mijn droom

Moe en bevend ga ik

En de dood maait met haar vleugel

Naarmate de duisternis weer daalt

En wou dat ik nu moed had

Gelijk aan mijn wens

En heb die trotse blik

Schijnt in mijn ogen, alsof

Ik had dagenlang staarde, staarde

In de brandende zon