Белые друзья - Многоточие

Я прячу от друзей боли никчемных обид,

И даже если в глазах моих огонек не горит,

Я подношу зажигалку либо ко рту, либо под ложку

И становлюсь самим собой, но только понарошку

Ну, а какая им в принципе разница, особенно теперь,

Когда нирвана ветром прихода пролезла в открытую дверь,

Когда кто-то закрыв глаза, повесив голову тупо молчит,

А кто-то полузакрыв, говорит и говорит и говорит…

Белые друзья

И я не знаю как разорвать этот замкнутый круг,

Врагом номер один уже стал не первый мой лучший друг,

Кто-то уходит, чтобы сменить длинный рукав на футболку,

Вернуться к себе, но это все бестолку,

Че толку в его двухнедельной жизни «как надо»

Ему баян покажи, он тут же спросит: Где вата?

Есть, нет?

Тогда дай сигарету, я через фильтр выберу…

А как же футболка?

Через неделю бубу-бубу-бубу…

Белые друзья

И я бегу от себя, от жуткой реальности,

В нормальном состоянии я чую привкус ненормальности,

Простые формальности доводят меня до крайности

И я не вижу в этом даже доли случайности,

Ведь так происходит всегда, когда день не смазан белым

И даже солнце в синем небе мне будет казаться серым,

И мне точно не помогут ваши центры реабилитации,

В которых даже улыбка требует денежной компенсации,

Такие ассоциации имел я в ротовые формации,

Их грязные ассигнации не дают здоровья нации

Не дают здоровья нации…

Белые друзья

Ik verberg voor mijn vrienden de pijn van nutteloze beledigingen,

En ook al brandt het licht niet in mijn ogen,

Ik breng de aansteker naar mijn mond of onder de lepel

En ik word mezelf, maar doe alleen alsof

Wel, wat maakt het voor hen uit, vooral nu,

Toen nirvana door de open deur kroop met de wind van komen,

Wanneer iemand zijn ogen sluit, zijn hoofd dom stil laat hangen,

En iemand, half gesloten, spreekt en spreekt en spreekt...

blanke vrienden

En ik weet niet hoe ik deze vicieuze cirkel moet doorbreken

Vijand nummer één is al niet mijn eerste beste vriend geworden,

Iemand gaat weg om lange mouwen te verwisselen voor een T-shirt

Keer terug naar jezelf, maar het is allemaal zinloos,

Wat is het nut van zijn leven van twee weken "zoals het zou moeten zijn"

Laat hem de knopaccordeon zien, hij zal meteen vragen: waar is de watten?

Ja nee?

Geef me dan een sigaret, ik kies door het filter ...

Maar hoe zit het met het t-shirt?

Een week later, boo-boo-boo-boo...

blanke vrienden

En ik vlucht voor mezelf, voor de verschrikkelijke realiteit,

Als ik normaal ben, proef ik abnormaal

Alleen formaliteiten brengen me tot het uiterste

En ik zie het niet eens als toeval

Dit gebeurt immers altijd als de dag niet met wit besmeurd is

En zelfs de zon in de blauwe lucht zal me grijs lijken,

En je revalidatiecentra zullen me zeker niet helpen,

Waarin zelfs een glimlach een geldelijke vergoeding vereist,

Zulke associaties had ik in mondformaties,

Hun vuile bankbiljetten geven niet de gezondheid van de natie

Geef niet de gezondheid van de natie...

blanke vrienden