Triton - Catherine Ringer, Les Rita Mitsouko

Je sortai au petit matin

Je marchais sur la plage

Quand les dunes, le vent dans les pins

Montraient plus d’un seul visage

Les étoiles, au firmament, prenaient leur temps…

Je l’ai vu dans le lointain

Allongé vers ces deux vagues

Allangui comme un noyé

Mais plein d’une vie formidable

Vers lui j’ai marché, comme illuminée j’allais…

Paressant au bord de l’eau

Il rêvait les yuex ouverts

De grnads yeux verts, un menton triangulaire

Et une queue de poisson, un Triton

Poséïdon

Une question, permets moi

Dis Triton comme je te vois

Il me brûle de savoir comment

Vous foutez pour qu’il y ait des enfants Triton embrasse-moi

Connaissez-vous l’ivresse des profondeurs du bonheur d’amour;

Une caresse me fît taire, et il parla:

«Cette queue que tu touches là

Est un noeud comme tu n’en as pas

Un engin fort comme une un dauphin

La femelle, elle, c’est son vagin

Nous faisons tourbillons quand sa nageoire caudale s’ouvre comme une fleur des

mers

La tempête hurle et bastonne

Et les hommes ont peur

Bonheur…

Dans un élan, il file déjà au loin

Et l'écume scintillait si joliment…

Ik ging uit in de vroege ochtend

Ik liep op het strand

Wanneer de duinen, de wind in de dennen

Toonde meer dan één gezicht

De sterren aan het firmament namen de tijd...

Ik zag het in de verte

Liegen tegen deze twee golven

loom als een verdronkene

Maar vol van een geweldig leven

Ik liep naar hem toe, als verlicht ging ik...

Luieren aan het water

Hij droomde met open ogen

Grote groene ogen, driehoekige kin

En een vissenstaart, een Triton

Poseidon

Een vraag, laat me

Vertel Newt hoe ik je zie

Het doet me pijn om te weten hoe

Je neukt voor er kinderen zijn, Triton kust me

Kent u de bedwelming van de diepten van het geluk van liefde;

Een streling bracht mij tot zwijgen, en hij sprak:

"Die staart die je daar aanraakt"

Is een knoop zoals jij die niet hebt?

Een sterke motor als een dolfijn

Het vrouwtje is haar vagina

We wervelen wanneer zijn staartvin zich opent als een bloem van de

zeeën

De storm huilt en klapt

En de mannen zijn bang

Blijheid…

Haastig draait hij al weg

En het schuim glinsterde zo mooi...