Девочка-весна - Сергей Куренков

По утрам за туманами белыми-белыми

Тёплый луч пробуждает от зимнего сна,

А февраль заменяет ещё неумелая,

Но пришедшая девочка ласковая — весна,

А февраль заменяет ещё неумелая,

Но пришедшая девочка ласковая — весна.

Зима снимает шторы, она уходит скоро,

Под наши разговоры, улыбки, касанья рук,

Зима снимает шторы, выходит на просторы,

Нежная девочка, нашего сердца стук.

Я молчу и смотрю на твои очертания,

Лужи в городе, лужи на сердце и лужи в душе.

Я так хочу прохрипеть для тебя признание,

Самой ласковой, ранней, пока ещё в неглиже.

Я хочу прошептать для тебя признание,

Самой ласковой, ранней, пока ещё в неглиже.

Зима снимает шторы, она уходит скоро,

Под наши разговоры, улыбки, касанья рук,

Зима снимает шторы, выходит на просторы,

Нежная девочка, нашего сердца стук.

Зима снимает шторы, она уходит скоро,

Под наши разговоры, улыбки, касанья рук,

Зима снимает шторы, выходит на просторы,

Нежная девочка, нашего сердца стук.

In de ochtend achter wit-witte mist

Een warme straal ontwaakt uit de winterslaap,

En februari wordt vervangen door een andere onhandige,

Maar het tedere meisje dat kwam is de lente,

En februari wordt vervangen door een andere onhandige,

Maar het tedere meisje dat kwam is lente.

Winter verwijdert de gordijnen, ze vertrekt binnenkort

Onder onze gesprekken, glimlachen, aanrakingen van handen,

Winter verwijdert de gordijnen, gaat naar buiten in de open ruimtes,

Lieve meid, ons hart klopt.

Ik zwijg en kijk naar je contouren,

Plassen in de stad, plassen in het hart en plassen in de ziel.

Ik wil zo graag een bekentenis voor je afkraken,

De meest aanhankelijke, vroege, nog steeds in een negligé.

Ik wil een bekentenis voor je fluisteren

De meest aanhankelijke, vroege, nog steeds in een negligé.

Winter verwijdert de gordijnen, ze vertrekt binnenkort

Onder onze gesprekken, glimlachen, aanrakingen van handen,

Winter verwijdert de gordijnen, gaat naar buiten in de open ruimtes,

Lieve meid, ons hart klopt.

Winter verwijdert de gordijnen, ze vertrekt binnenkort

Onder onze gesprekken, glimlachen, aanrakingen van handen,

Winter verwijdert de gordijnen, gaat naar buiten in de open ruimtes,

Lieve meid, ons hart klopt.