Из окон корочкой несёт поджаристой… - Булат Окуджава

Из окон корочкой несет поджаристой,

За занавесками — мельканье рук.

Здесь остановки нет, а мне — пожалуйста:

Шофер автобуса — мой лучший друг.

Я знаю, вечером ты в платье шелковом

Пойдешь по улице гулять с другим…

Ах Надя, брось коней кнутом нащелкивать,

Попридержи коней, поговорим.

А кони в сумерках колышут гривами.

Автобус новенький, спеши, спеши!

Ах, Надя, Наденька, мне б за двугривенный

В любую сторону твоей души.

Она в спецовочке, в такой промасленной,

Берет немыслимый такой на ней…

Ах Надя, Наденька, мы были б счастливы…

Куда же гонишь ты своих коней!

Но кони в сумерках колышут гривами.

Автобус новенький спешит-спешит.

Ах Надя, Наденька, мне б за двугривенный

В любую сторону твоей души!

Uit de ramen draagt ​​het een knapperige korst,

Achter de gordijnen - het flikkeren van handen.

Er is hier geen stoppen, maar voor mij - alstublieft:

De buschauffeur is mijn beste vriend.

Ik weet dat je 's avonds in een zijden jurk zit

Je gaat met iemand anders over straat wandelen...

Oh Nadya, stop met het slaan van de paarden,

Houd je paarden vast, we praten wel.

En de paarden zwaaien met hun manen in de schemering.

De bus is gloednieuw, schiet op, schiet op!

Oh, Nadya, Nadenka, ik wil graag twee kopeken

Naar elke kant van je ziel.

Ze heeft een speciale jas aan, in zo'n geoliede jas,

Neemt het ondenkbare op haar...

Oh Nadya, Nadya, we zouden blij zijn...

Waar rijd jij met je paarden!

Maar paarden zwaaien met hun manen in de schemering.

De nieuwe bus heeft haast, haast.

Oh Nadya, Nadenka, ik wil graag twee kopeken

Aan elke kant van je ziel!