Песенка про чёрного кота - Булат Окуджава

Со двора подъезд известный

Под названьем черный ход.

В том подъезде, как в поместье,

Проживает черный кот.

Он в усы усмешку прячет,

Темнота ему - как щит.

Все коты поют и плачут,

Этот черный кот молчит.

Он давно мышей не ловит,

Усмехается в усы.

Ловит нас на честном слове,

На кусочке колбасы.

Он и звука не проронит,

Только ест и только пьет.

Грязный пол когтями тронет, -

Как по горлу поскребет.

Он не требует, не просит,

Желтый глаз его горит.

Каждый сам ему выносит

И спасибо говорит.

От того-то, знать, не весел

Дом, в котором мы живем.

Надо б лампочку повесить, -

Денег все не соберем...

Vanaf het erf is de ingang bekend

Onder de naam van de achterdeur.

In die ingang, zoals in het landgoed,

Er is een zwarte kat.

Hij verbergt een glimlach in zijn snor,

De duisternis is als een schild voor hem.

Alle katten zingen en huilen

Deze zwarte kat zwijgt.

Hij heeft al lang geen muizen meer gevangen,

Hij glimlacht in zijn mond.

Betrapt ons op voorwaardelijke vrijlating

Op een stuk worst.

Hij maakt geen geluid

Eet alleen en drinkt alleen.

Vuile vloer raakt met klauwen, -

Hoe het je keel krabt.

Hij eist niet, vraagt ​​niet

Zijn gele oog staat in brand.

Iedereen brengt hem

En hij zegt bedankt.

Van dat, om te weten, is niet vrolijk

Het huis waar we wonen.

Ik zou een gloeilamp moeten ophangen

We gaan geen geld inzamelen...