Слово - Аркона

Сонные реки, мертвые камни

Скрыты туманом, тайну храня

Новые боги спят на ладони

Новую кровь пустила земля

Вновь пеленой скрыта надежда

Хладной слезой плачет она

Мой новый мир…

Что безмятежно

Ждет под дурманом долгого сна?

Алый закат я очами незримо ищу в небосклоне

Слово до люда слепого с надеждой несу на ладони

Встав пред Кумиром родимым, я вновь упаду на колено

Слово живое несу до него я в глубинное небо

Слово нетленно, Слово живое

Снова реку тайну храня

Гласом отчаянья призываю

Родные боги слышат меня

Спустится птицей

К Древу Надежды

Древнее Слово гласом богов

Древнее Слово — сила иного

Скинет с земли тяжесть чуждых оков

Встрепенется — да Русь

Во седых древах

Воспоет в полынье гласом прошлого

Несу Слово-Глас в след до люда я В вещей песне ты да услышь его

Да глаголь ты сказ Слово вещее

Предком старым нам, да завещано

Слово мудрое, друже Стрибога

Тобой век стоять нам обещано

Под песни лесов

Древ слово незримо

То Слово богов

То нами хранимо

Слово не тленно, Слово живое

Снова реку, тайну храня

Родные боги в наших ладонях

Словом воскресшие из огня

Для меня!

Slaperige rivieren, dode stenen

Verborgen door mist, een geheim bewaren

Nieuwe goden slapen op de palm

De aarde liet nieuw bloed stromen

Hoop weer versluierd

Ze huilt koude tranen

Mijn nieuwe wereld...

Wat is sereen?

Wachten onder de dope van een lange slaap?

Ik ben onzichtbaar op zoek naar een scharlakenrode zonsondergang aan de hemel

Ik draag het woord aan de blinde mensen met hoop op de handpalmen

Staande voor de Idol, schat, ik zal weer op mijn knie vallen

Ik draag het levende woord naar hem in de diepe lucht

Het woord is onvergankelijk, het woord leeft

Weer een geheime rivier houden

Ik bel met een stem van wanhoop

Inheemse goden horen me

Zal neerdalen door een vogel

Naar de boom van hoop

Oud woord door de stem van de goden

Het Oude Woord is de kracht van een ander

Zal het gewicht van buitenaardse boeien van de aarde afwerpen

Word wakker - ja Rusland

In grijze bomen

Zingt in de polynya met de stem van het verleden

Ik draag de Woord-Stem op het spoor naar de mensen I In een profetisch lied, ja, je kunt het horen

Ja, het werkwoord jij bent het verhaal Het woord is profetisch

Een voorouder van ons oud, nagelaten

Een wijs woord, vriend van Stribog

Er is ons een eeuw beloofd om te staan

Op de liederen van de bossen

Het oude woord is onzichtbaar

Dat Woord van de goden

die we bewaren

Het Woord is niet vergankelijk, het Woord is levend

Weer de rivier, een geheim bewaren

Inheemse goden in onze handpalmen

Kortom, herrezen uit het vuur

Voor mij!