C'est Déjà Ça - Alain Souchon

Je sais bien que, rue d’Belleville,

Rien n’est fait pour moi,

Mais je suis dans une belle ville:

C’est déjà ça.

Si loin de mes antilopes,

Je marche tout bas.

Marcher dans une ville d’Europe,

C’est déjà ça.

Oh, oh, oh, et je rêve

Que Soudan, mon pays, soudain, se soulève…

Oh, oh,

Rêver, c’est déjà ça, c’est déjà ça.

Y a un sac de plastique vert

Au bout de mon bras.

Dans mon sac vert, il y a de l’air:

C’est déjà ça.

Quand je danse en marchant

Dans ces djellabas,

Ça fait sourire les passants:

C’est déjà ça.

C’est déjà ça, déjà ça.

Déjà…

Pour vouloir la belle musique,

Soudan, mon Soudan,

Sur un air démocratique,

On s’casse les dents.

Pour vouloir le monde parlé,

Soudan, mon Soudan,

Celui d’la parole échangée,

On s’casse les dents.

Je suis assis rue d’Belleville

Au milieu d’une foule,

Et là, le temps, hémophile,

Coule.

C’est… dé… jà… ça.

Ik weet heel goed dat, rue d'Belleville,

Niets is voor mij gemaakt,

Maar ik ben in een mooie stad:

Dat is het al.

Zo ver van mijn antilopen,

Ik loop laag.

Wandelen in een stad in Europa,

Dat is het al.

Oh, oh, oh, en ik droom

Dat Sudan, mijn land, plotseling opstaat...

Oh Oh,

Dromen is dat al, dat is het al.

Er is een groene plastic zak

Aan het einde van mijn arm.

In mijn groene zak zit lucht:

Dat is het al.

Als ik dans tijdens het lopen

In deze djellaba's,

Het maakt voorbijgangers aan het lachen:

Dat is het al.

Het is al dat, al dat.

Al…

mooie muziek willen,

Soedan, mijn Soedan,

Met een democratische uitstraling,

We breken onze tanden.

De gesproken wereld willen,

Soedan, mijn Soedan,

Dat van het uitgewisselde woord,

We breken onze tanden.

Ik zit rue d'Belleville

Te midden van een menigte,

En daar, tijd, hemofilie,

Wasbak.

Dat is het al.