Little Red Robin Hood Hit The Road - Robert Wyatt

In the garden of England,

dead moles lie inside their holes.

The dead-end tunnels crumble

in the rain, underfoot.

Innit a shame?

Can’t you see them?

Can’t you see them?

Roots can’t hold them.

Bugs console them.

Can’t you see them?

Can’t you see them?

Roots can’t hold them.

Bugs console them.

Can’t you see them?

Can’t you see them?

Can’t you see them?

Can’t you see them?

(repeat to fade)

I fight with the handle of my little brown broom.

I pull out the wires of the telephone.

I hurt in the head, and I hurt in the aching bone.

Now I smash up the telly with remains of the broken phone.

I fighting for the crust of the little brown loaf.

I want it.

I want it.

I want it.

Give it to me.

I give it you back when I finish the lunchtea.

I lie in the road, try to trip up the passing cars.

Yes, me and the hedgehog, we bursting the tyres all day.

As we roll down the highway towards the setting sun,

I reflect on the life of the highwayman, yum yum.

Now I smash up the telly and what’s left of the broken phone.

In de tuin van Engeland,

dode mollen liggen in hun holen.

De doodlopende tunnels brokkelen af

in de regen, onder de voeten.

Is het een schande?

Kun je ze niet zien?

Kun je ze niet zien?

Wortels kunnen ze niet vasthouden.

Bugs troosten hen.

Kun je ze niet zien?

Kun je ze niet zien?

Wortels kunnen ze niet vasthouden.

Bugs troosten hen.

Kun je ze niet zien?

Kun je ze niet zien?

Kun je ze niet zien?

Kun je ze niet zien?

(herhalen om te vervagen)

Ik vecht met het handvat van mijn kleine bruine bezem.

Ik trek de draden van de telefoon eruit.

Ik heb pijn in het hoofd en ik heb pijn in het pijnlijke bot.

Nu verpletter ik de televisie met overblijfselen van de kapotte telefoon.

Ik vecht om de korst van het kleine bruine brood.

Dat wil ik.

Dat wil ik.

Dat wil ik.

Geef het aan mij.

Ik geef het je terug als ik de lunchthee op heb.

Ik lig op de weg, probeer de passerende auto's te laten struikelen.

Ja, ik en de egel, we laten de banden de hele dag knallen.

Terwijl we de snelweg afrollen richting de ondergaande zon,

Ik denk na over het leven van de struikrover, jammie.

Nu sla ik de televisie kapot en wat er nog over is van de kapotte telefoon.