Песенка о комсомольской богине - Булат Окуджава

Я гляжу на фотокарточку — две косички, строгий взгляд.

И мальчишеская курточка, и друзья кругом стоят.

За окном все дождик тенькает — там ненастье во дворе.

Но привычно пальцы тонкие прикоснулись к кобуре.

Вот скоро дом она покинет, вот скоро вспыхнет бой кругом.

Но, комсломольская богиня, ах, это братцы, о другом.

Вот скоро дом она покинет, вот скоро вспыхнет бой кругом.

Но комсомольская богиня, ах, это братцы, о другом.

На углу у старой булочной, там, где лето пыль метет.

В синей маечке-футболочке комсомолочка идет.

А ее коса острижена, в парикмахерской лежит.

Лишь одно колечко рыжее на виске ее дрожит.

И никаких богов в помине, лишь только дело — бой кругом.

Но комсомольская богиня, ах, это братцы, о другом.

Ik kijk naar de foto - twee staartjes, een strenge blik.

Zowel een jongensachtig jasje als vrienden staan ​​eromheen.

Buiten het raam trilt de regen nog steeds - er is slecht weer in de tuin.

Maar gewoonlijk raakten dunne vingers de holster aan.

Binnenkort zal ze het huis verlaten, binnenkort zal de strijd rondom uitbreken.

Maar, de Komsomol-godin, oh, dit zijn broers, over iets anders.

Binnenkort zal ze het huis verlaten, binnenkort zal de strijd rondom uitbreken.

Maar de Komsomol-godin, oh, dit zijn broers, over iets anders.

Op de hoek bij de oude bakkerij, waar 's zomers het stof veegt.

Het Komsomol-meisje loopt in een blauw T-shirt.

En haar vlecht is geknipt, ze is bij de kapper.

Slechts één rode ring op haar slaap trilt.

En er zijn geen goden in zicht, het enige is het gevecht eromheen.

Maar de Komsomol-godin, oh, dit zijn broers, over iets anders.