Триптих памяти В.С. Высоцкого - Александр Башлачёв

Хорошо, коли так.

Коли все неспроста,

Коли ветру все дуть, а деревьям — качаться.

Коли весело жить, если жить не до ста.

А потом уходить — кто куда, — а потом все равно возвращаться.

Коли весело жить, не считая до ста.

А потом уходить — кто куда, — а потом все равно возвращаться.

Возвращаются все.

И друзья, и враги

Через самых любимых, да преданных женщин.

Возвращаются все.

И идут на круги.

И опять же не верят судьбе — кто-то больше, кто — меньше.

Возвращаются все.

И идут на круги.

И опять же не верят судьбе — кто-то больше, кто — меньше.

Хорошо, коли так.

Значит, ищут судьбу.

А находят себя, если все же находят.

Если дырку во лбу вы видали в гробу,

Приказав долго жить, вечным сном, дуба дав,

Или как там еще в обиходе.

Да хорошо и в гробу!

Лишь бы с дыркой во лбу.

Приказав долго жить… или как там еще в обиходе.

Только вечный огонь все равно прогорит.

Пусть хорош этот сон.

Только тоже не вечен.

На Молочном пути вход с восхода открыт.

И опять молоко — по груди, по губам…

И нельзя изменить место встречи.

На Молочном пути вход с восхода открыт.

И опять молоко… и нельзя изменить место встречи.

Если баба трезва, если баба скушна,

Да может ей нелегко, тяжело да невесело с нами.

А налей ей вина, а достань-ка до дна —

Ох, отсыплет зерна и отдаст тебе все,

Чем поднять в печке пламя.

Да налей-ка вина, да достань-ка до дна!

Ох, отдаст тебе все, чтоб поднять в печке пламя.

И опять каравай собираешь по крохам.

И по каплям опять в кипяток свою кровь.

Жизнь… она не простит только тем,

Кто думал о ней слишком плохо.

Баба мстит лишь за то, что не взял,

Что не принял любовь.

Жизнь… она не простит тем, кто думал о ней слишком плохо.

Баба мстит лишь за то, что не взял, что не принял любовь.

Так слови свое Слово, чтобы разом начать все дела.

Как положено, все еще раз положить на лопатки.

Чтобы девочка-Время из сказок косу заплела.

Чтобы Время-мальчишка пугал и стрелял из рогатки.

Чтобы девочка-Время из сказок косу заплела.

Чтобы Время-мальчишка пугал и стрелял из рогатки.

Чтоб они не прощали, когда ты игру не поймешь,

Когда мячик не ловишь и даже не плачешь в подушку.

Если ты не поймешь, не услышишь да не подпоешь,

Значит, вместо гитары еще раз возьмешь погремушку.

Если ты не поймешь, не услышишь да не подпоешь,

Значит, вместо гитары еще раз возьмешь погремушку.

А погремушка гремит, да внутри вся пуста.

Скушно слушать сто раз!

— надоест даже сказка.

Так не ждал бы, пока досчитают до ста.

Лучше семь раз услышать — один раз сказать

Или спеть, да не сдвоить, а строить, сварить, доказать,

Но для этого в сказке ты должен учуять подсказку.

Чтобы туже вязать, чтобы туже вязать,

Нужно чувствовать близость развязки.

Колея по воде… Но в страну всех чудес

Не проехать по ней, да еще налегке, да с пустым разговором.

Так не спрашивай в укор: — Ты зачем в воду лез?

Я, конечно, спою, я, конечно, спою, но хотелось бы — хором.

Так не спрашивай в укор: — Ты зачем в воду лез?

Я, конечно, спою, но хотелось-то — хором.

Ведь хорошо, если хор в верхней ноте подтянет,

Подтянется вместе с тобою.

Кто во что, но душевно и в корень,

И корни поладят с душой.

Разве что-то не так?

Вроде все, как всегда.

То же небо опять голубое.

Да, видно, что-то не так, если стало вдруг так хорошо.

Да только что тут гадать?

Высоко до небес.

Да рукою подать до земли, где месить тили-тесто.

Если ты ставишь крест на стране всех чудес,

Значит, ты для креста выбрал самое верное место.

Если ты ставишь крест на стране всех чудес,

Значит, ты для креста выбрал самое верное место.

А наши мертвые нас не оставят в беде.

Правда, наши павшие, как на часах часовые.

Но отражается небо во мне и в тебе,

И во Имя Имен пусть живых не оставят живые.

Да, в общем, места

Nou, als dat zo is.

Als alles mis is,

Als de wind blijft waaien en de bomen wiegen.

Als het leuk is om te leven, als je geen honderd wordt.

En dan vertrekken - wie gaat waar - en dan toch terugkomen.

Als het leuk is om te leven zonder tot honderd te tellen.

En dan vertrekken - wie gaat waar - en dan toch terugkomen.

Iedereen keert terug.

Zowel vrienden als vijanden

Door de meest geliefde, ja toegewijde vrouwen.

Iedereen keert terug.

En ze gaan in cirkels.

En nogmaals, ze geloven niet in het lot - sommigen meer, sommigen minder.

Iedereen keert terug.

En ze gaan in cirkels.

En nogmaals, ze geloven niet in het lot - sommigen meer, sommigen minder.

Nou, als dat zo is.

Ze zijn dus op zoek naar het lot.

En ze vinden zichzelf, als ze zichzelf vinden.

Als je een gat in je voorhoofd zag in een doodskist,

Hebben bevolen om lange, eeuwige slaap te leven, eik te geven,

Of wat het ook is in het dagelijks leven.

Ja, wel, en in een doodskist!

Al was het maar met een gaatje in het voorhoofd.

Bevolen hebben lang te leven ... of wat het ook is in het dagelijks leven.

Alleen de eeuwige vlam zal nog uitbranden.

Moge deze droom goed zijn.

Maar het is ook niet eeuwig.

Op de Melkweg is de ingang vanaf zonsopgang open.

En weer melk - op de borst, op de lippen ...

En je kunt de ontmoetingsplaats niet veranderen.

Op de Melkweg is de ingang vanaf zonsopgang open.

En weer melk... en je kunt de ontmoetingsplaats niet veranderen.

Als de vrouw nuchter is, als de vrouw saai is,

Ja, misschien is het niet gemakkelijk voor haar, het is moeilijk en verdrietig met ons.

En schenk haar wijn in, en breng het naar de bodem -

Oh, hij zal de granen uitgieten en je alles geven,

Hoe een vlam in de kachel aan te wakkeren.

Ja, schenk wat wijn in, maar zorg dat het tot op de bodem komt!

Oh, hij zal je alles geven om een ​​vlam in de kachel te krijgen.

En opnieuw verzamel je het brood beetje bij beetje.

En druppel voor druppel je bloed weer in het kokende water.

Het leven ... het zal niet alleen degenen vergeven

Die te slecht over haar dacht.

Baba neemt alleen wraak voor wat ze niet heeft genomen,

Dat accepteerde geen liefde.

Het leven... het zal degenen die er te slecht over dachten niet vergeven.

Baba neemt alleen wraak voor het niet nemen, voor het niet accepteren van liefde.

Dus spreek uw woord om alle dingen tegelijk te beginnen.

Zoals verwacht alles weer op de schouderbladen leggen.

Zodat het meisje-Tijd uit sprookjes haar vlecht vlecht.

Zodat de Time-boy schrikt en uit een katapult schiet.

Zodat het meisje-Tijd uit sprookjes haar vlecht vlecht.

Zodat de Time-boy schrikt en uit een katapult schiet.

Zodat ze niet vergeven als je het spel niet begrijpt,

Als je de bal niet vangt en niet eens in je kussen huilt.

Als je het niet begrijpt, als je het niet hoort en meezingt,

Dus in plaats van een gitaar neem je weer een rammelaar.

Als je het niet begrijpt, als je het niet hoort en meezingt,

Dus in plaats van een gitaar neem je weer een rammelaar.

En de rammelaar rammelt, maar van binnen is het helemaal leeg.

Het is saai om honderd keer te luisteren!

- zelfs een sprookje zal saai worden.

Dus ik zou niet wachten tot ze tot honderd tellen.

Het is beter om zeven keer te horen - om één keer te zeggen

Of zingen, maar niet dubbelen, maar bouwen, koken, bewijzen,

Maar hiervoor moet je in een sprookje een hint ruiken.

Strakker breien, strakker breien,

Je moet de nabijheid van de ontknoping voelen.

Een sleur op het water... Maar naar het land van alle wonderen

Rijd er niet langs, en zelfs licht, en met lege praat.

Vraag dus niet verwijtend: - Waarom ben je in het water geklommen?

Natuurlijk zal ik zingen, natuurlijk zal ik zingen, maar ik zou graag willen - in koor.

Vraag dus niet verwijtend: - Waarom ben je in het water geklommen?

Natuurlijk zal ik zingen, maar ik wilde iets - in koor.

Het is immers goed als het koor in de topnoot omhoog trekt,

Het zal met je optrekken.

Wie in wat, maar oprecht en tot in de kern,

En de wortels kunnen goed overweg met de ziel.

Is er iets mis?

Alles lijkt hetzelfde te zijn als altijd.

Dezelfde lucht is weer blauw.

Ja, het is duidelijk dat er iets mis is als het ineens zo goed werd.

Ja, wat valt er te raden?

Hoog naar de hemel.

Ja, binnen bereik van de grond, waar het tilideeg gekneed moet worden.

Als je een einde maakt aan het wonderland,

Het betekent dat je de juiste plaats voor het kruis hebt gekozen.

Als je een einde maakt aan het wonderland,

Het betekent dat je de juiste plaats voor het kruis hebt gekozen.

En onze doden zullen ons niet in de problemen brengen.

Toegegeven, onze gevallenen zijn als schildwachten op de klok.

Maar de lucht wordt weerspiegeld in mij en in jou,

En in de Naam der Namen, laat de levenden niet in leven blijven.

Ja, in het algemeen, plaatsen