Avec la tête, avec le cœur - Claude François

Un dimanche soir d’hiver

Il pleure le petit garçon

Car il retourne à la pension

Dans l’auto qui le reconduit

Il sanglote sans dire un mot

Les yeux baissés et le cœur gros

Sa mère le rassure tout bas

Tu vas bien t’amuser là-bas

Il a dit oui avec la tête

Il a dit non avec le cœur

Il a sourit avec la tête

Il a pleuré avec le cœur

Le petit garçon est grand

Il vient juste d’avoir seize ans

C’est presque un homme maintnant

Voilà qu’il est amoureux

Et ce soir il court la chrcher

Mais elle a une voix changée

Tu m’en veux pas mais tu sais nous deux

Tu sais ce n'était pas sérieux

Een winterse zondagavond

Hij huilt de kleine jongen

Want hij gaat terug naar kostschool

In de auto die hem terugrijdt

Hij snikt zonder een woord te zeggen

Ogen neergeslagen en hart zwaar

Zijn moeder stelt hem stilletjes gerust

Je zult er veel plezier hebben

Hij zei ja met zijn hoofd

Hij zei nee met hart

Hij lachte met zijn hoofd

Hij huilde van harte

De kleine jongen is groot

Hij is net zestien geworden

Hij is nu bijna een man

Nu is hij verliefd

En vanavond runt hij de jacht

Maar ze heeft een andere stem

Je neemt het mij niet kwalijk, maar je kent ons tweeën

Je weet dat het niet serieus was