La Princesse Et Le Troubadour - Hugues Aufray

Elle vivait dans un château du moyen age

Entouré par les créneaux et la forêt

Les princes la demandaient en mariage

Un pauvre garçon chantait à ses côtés

Et la princesse le regardait

Et la princesse rêvait

Elle était belle comme le jour

Mais bien trop belle pour un troubadour

Je ne dirais pas la fin elle est trop triste

Les princesses on le sais bien sont pour les rois

Elle devint une reine au regard triste

Pleura pendant trois semaines et l’oublia

C’est une histoire d’il y a longtemps

C’est mon histoire pourtant

Elle était belle comme le jour

Mais bien trop belle pour un troubadour

(Merci à mulleras pour cettes paroles)

Ze woonde in een middeleeuws kasteel

Omgeven door kantelen en bos

De prinsen vroegen haar ten huwelijk

Een arme jongen zong aan haar zijde

En de prinses keek naar hem

En de prinses droomde

Ze was zo mooi als de dag

Maar veel te mooi voor een troubadour

Ik zou niet zeggen dat het einde te triest is

We weten dat prinsessen voor koningen zijn

Ze werd een verdrietig uitziende koningin

Drie weken gehuild en haar vergeten

Het is een verhaal van lang geleden

Het is echter mijn verhaal

Ze was zo mooi als de dag

Maar veel te mooi voor een troubadour

(Met dank aan mulleras voor deze teksten)