Une Femme Seule - IAM

Je me rappelle il y a maintenant beaucoup d’années

Dans les recoins de ma mémoire je ne puis oublier

II y a des choses indélébiles qui mutilent

Difficiles épousent ma peau comme un textile

Ville hostile des ombres qui se faufilent

Ne laissant aucune chance à cette créature de Dieu

Qui fut tentée par un reptile

Souffrir en silence elle disait ainsi soit-il

Elle était née dans un quartier où vivaient les immigrés

Famille nombreuse difficile d'étudier

Plus d'école la rue tenait le monopole des vols

Je te prie de croire que sa vie n'était pas drôle

Ainsi peu de temps après

À 17 ans elle a décidé de se marier

Je demande le respect et pour ceux qui le veulent

Écoutez donc le récit de la vie d’une femme seule

''Seule, alors qu’elle voudrait aimer''

Elle fut rapidement enceinte et eut un garçon

Par manque d’argent elle a perdu le second

Tel un dicton fatal incontournable

Le destin se déchaîne elle accoucha du 3ème

Il n’avait pas beaucoup d’argent il était souvent absent

Elle nourrissait sa famille avec 8 francs pourtant

Pour ne pas perdre son temps combler son manque d’enseignement

Elle étudiait pendant qu’elle s’occupait

De la maison de frotter de laver

Ses fils qui ne comprenaient pas la regardaient

Se souviennent désormais de l’avoir toujours vu trimer

Elle aspirait au bonheur

Malgré sa main sur son front empli de sueur

Car elle rêvait un jour de partir

De quitter ce trop plein de déceptions de mauvais souvenirs

Mais 5 ans auparavant ses décisions furent veules

Elle comprit qu’elle risquait de devenir une femme seule

''Seule, alors qu’elle voudrait aimer''

Je me souviens ces soirs elle attendait son mari

Des heures entières à la fenêtre en vain ainsi

Cette situation demeura quelques années

Un jour il vint décidé à la quitter

D’un commun accord le divorce fut prononcé

Si longtemps après putain ce qu’elle devait l’aimer !

Si douce et si patiente

Et encore arriver à trouver un terrain d’entente

Elle était digne fière responsable comme une mère

Ignorant la solitude qui la prit dans ses serres

Le jour la tête haute impassible elle restait

La nuit dans sa chambre elle se cachait pour pleurer

Elle travaillait faisait deux jobs en même temps

Pour pouvoir payer des vêtements décents à ses enfants

Les élever dans le droit chemin

À rester calme et sain, à respecter son prochain

Le matin se réveillait sur une musique triste

Que de lassitude et que de sacrifices

C’est l’histoire noire qu’il faut croire

Pour voir le courage et la sagesse rare d’une femme seule

''Seule, alors qu’elle voudrait aimer''

J’ai vu trop de larmes dans ses yeux verts, résolue

À accepter la fatalité qui l'écrasait

Sous le poids de son importance

Elle disait seulement ne pas avoir eu de chance

Mais savait au fond d’elle qu’on ne vient qu’une fois sur terre

Et la malchance est une très mauvaise excuse

L’enfer amer qu’elle vivait comparé à sa bonté

N'était pas mérité pour vous dire la vérité

Si bien qu’un jour elle a décidé de s’en aller

Loin de Marseille pour pouvoir recommencer

Laissant derrière elle ce qu’elle aimait le plus

Ses 2 fils et beaucoup de soucis

L’attendaient malgré ça désormais elle est heureuse

Elle a beaucoup d’amis et un mari, sérieuse

Cependant lucide en reconnaissant

Que sa vie n’a vraiment commencé qu'à 35 ans

Cela vous semble bête mais songez-y

Perdez votre jeunesse où est le sens de la vie?

Si je vous parle de cette manière sincère, ouverte

C’est que cette femme seule était ma mère

Ik herinner me nu vele jaren geleden

In de uithoeken van mijn geheugen kan ik niet vergeten

Er zijn onuitwisbare dingen die verminken

Omhels mijn huid als een textiel

Vijandige stad van sluipende schaduwen

Dit schepsel van God geen kans geven

Wie werd verleid door een reptiel?

Lijd in stilte zei ze het zij zo

Ze werd geboren in een buurt waar immigranten woonden

Groot gezin moeilijk te studeren

Geen school meer de straat had een monopolie op diefstal

Geloof alsjeblieft dat zijn leven niet leuk was

Dus kort daarna

Op haar 17e besloot ze te trouwen

Ik vraag om respect en voor degenen die dat willen

Luister naar het verhaal van het leven van een alleenstaande vrouw

''Alleen, als ze zou willen liefhebben''

Ze werd al snel zwanger en kreeg een jongen

Bij gebrek aan geld verloor ze de tweede

Als een onontkoombaar fataal gezegde

Het lot is ontketend, ze is bevallen van de 3e

Hij had niet veel geld hij was vaak weg

Ze voedde haar familie echter met 8 frank

Om zijn tijd niet te verspillen aan het inhalen van zijn gebrek aan lesgeven

Ze studeerde terwijl ze bezig was

Thuis scrub wassen

Haar zonen die het niet begrepen keken haar aan

Onthoud nu dat je hem altijd ziet zwoegen

Ze hunkerde naar geluk

Ondanks zijn hand op zijn bezwete voorhoofd

Omdat ze op een dag droomde om te vertrekken

Om dit ook vol teleurstellingen of slechte herinneringen achter te laten

Maar 5 jaar geleden waren zijn beslissingen zwak

Ze realiseerde zich dat ze het gevaar liep een alleenstaande vrouw te worden

''Alleen, als ze zou willen liefhebben''

Ik herinner me die nachten dat ze op haar man wachtte

Hele uren aan het raam tevergeefs zo

Deze situatie bleef enkele jaren bestaan

Op een dag kwam hij vastbesloten om haar te verlaten

In onderling overleg werd de echtscheiding uitgesproken

Zo lang na de neuk moest ze van hem houden!

Zo lief en zo geduldig

En toch een gemeenschappelijke basis weten te vinden

Ze was waardig trots verantwoordelijk als een moeder

Zich niet bewust van de eenzaamheid die haar in haar klauwen nam

Overdag bleef ze met opgeheven hoofd onbewogen

'S Nachts in haar kamer verstopte ze zich om te huilen

Ze was aan het werk en deed twee banen tegelijk

Om fatsoenlijke kleding voor zijn kinderen te kunnen betalen

Breng ze op de juiste manier groot

Om kalm en gezond te blijven, om anderen te respecteren

De ochtend werd wakker met droevige muziek

Wat een vermoeidheid en wat een opoffering

Het is het zwarte verhaal dat je moet geloven

Om de zeldzame moed en wijsheid van een eenzame vrouw te zien

''Alleen, als ze zou willen liefhebben''

Ik zag te veel tranen in haar groene ogen, vastberaden

Om het noodlot te accepteren dat hem verpletterde

Onder het gewicht van zijn belang

Ze zei gewoon dat ze pech had

Maar wist diep van binnen dat je maar één keer op aarde komt

En pech is een heel slecht excuus

De bittere hel waarin ze leefde vergeleken met haar vriendelijkheid

Was het niet verdiend om je de waarheid te vertellen

Dus op een dag besloot ze te vertrekken

Weg van Marseille zodat we opnieuw kunnen beginnen

Het achterlaten van waar ze het meest van hield

Zijn 2 zonen en veel zorgen

Heb desondanks op haar gewacht, nu is ze blij

Ze heeft veel vrienden en een man, serieus

Hoe helder in het herkennen ook

Dat zijn leven pas echt begon toen hij 35 was

Klinkt gek voor je, maar denk er eens over na

Verlies je jeugd waar is de zin van het leven?

Als ik op deze oprechte, open manier tot je spreek

Het is dat deze vrouw alleen mijn moeder was