Брате славяне - Аркона

Вставайте, люди русские!

На правый бой, на смертный бой…

Нет покоя нашим предкам,

нет свободы их потомкам!

Сохраним наш род великий!

Рвемся в бой мы ярым волком.

Пристальный взгляд смотрит на небо,

В сияющих звездах мы видим предков своих.

Их ясные очи зрят с укоризной

Когда же мы кровью свой меч окропим?

Подымайся, народ!

нас в бой снова зовет

Голос наших предков.

Врал, кто говорил, что мы не богатыри

И не помним заветов!

Тысячи лет назад

Наш светлый князь

осквернил свой лик —

Покрыл себя рясой

и окрасил Русь в черный цвет.

И кончились песни, и порушены чуры Богов,

Но мы рождены для того,

чтобы снова зажечь тот свет!

Земля горит в огне,

но соткан из крови плащ полукровки

Он предал народ свой кресту

и предки с надеждой зрят на потомков!

Брате, славяне!

Подмайса на бетву!

Обнажайте мечи, Свято — Русяче!

Вы пускайте стрелы востры

во сторону ворожею.

Паки, паки их гоните, сыновья Сворожие!

И враги, что были биты

Оставляют след кровавый.

Та земля, что носит славу,

Морем горя слез залита.

Рабством скована свобода.

Тяжкий крест на сердце давит!

Тени, скрытые под рясой,

Чужду веру прославляют.

Подымайся, народ!

нас в бой снова зовет

Голос наших предков.

Врал, кто говорил, что мы не богатыри

И не помним заветов!

Пристальный взгляд смотрит на небо,

В сияющих звездах мы видим предков своих.

Их ясные очи зрят с укоризной

Когда же мы кровью свой меч окропим?

Брате, славяне!

Подмайса на бетву!

Обнажайте мечи, Свято — Русяче!

Вы пускайте стрелы востры во сторону ворожею.

Паки, паки их гоните, сыновья Сворожие

Sta op, Russische mensen!

Naar het juiste gevecht, naar het dodelijke gevecht...

Geen rust voor onze voorouders

geen vrijheid voor hun nakomelingen!

Laten we onze geweldige familie redden!

We haasten ons de strijd in als een vurige wolf.

Een blik kijkt omhoog naar de lucht,

In stralende sterren zien we onze voorouders.

Hun heldere ogen zien verwijtend

Wanneer zullen we ons zwaard met bloed besprenkelen?

Sta op mensen!

roept ons op om opnieuw te strijden

De stem van onze voorouders.

Lied die zei dat we geen helden zijn

En we herinneren ons de verbonden niet!

Duizend jaar geleden

Onze heldere prins

zijn gezicht verontreinigd

Bedekte zichzelf met een soutane

en geschilderd Rusland zwart.

En de liederen eindigden, en de churs van de Goden werden vernietigd,

Maar we zijn geboren om

om dat licht weer aan te wakkeren!

De aarde staat in brand

maar de mantel van de halfbloed is geweven van bloed

Hij verraadde zijn volk aan het kruis

en de voorouders kijken met hoop naar hun nakomelingen!

Broeder, Slaven!

Maak je klaar om te vechten!

Trek je zwaarden, Heilige Rusyache!

Je schiet pijlen

richting de waarzegger.

Rokken, roedels drijven ze, zonen van Svorozhye!

En de vijanden die werden verslagen

Ze laten een spoor van bloed achter.

Het land dat glorie draagt

Een zee van verdriet gevuld met tranen.

Vrijheid is gebonden aan slavernij.

Een zwaar kruis drukt op het hart!

Schaduwen verborgen onder de soutane

Ze verheerlijken een vreemd geloof.

Sta op mensen!

roept ons op om opnieuw te strijden

De stem van onze voorouders.

Lied die zei dat we geen helden zijn

En we herinneren ons de verbonden niet!

Een blik kijkt omhoog naar de lucht,

In stralende sterren zien we onze voorouders.

Hun heldere ogen zien verwijtend

Wanneer zullen we ons zwaard met bloed besprenkelen?

Broeder, Slaven!

Maak je klaar om te vechten!

Trek je zwaarden, Heilige Rusyache!

Je schiet pijlen in de richting van de waarzegger.

Packs, packs drijven ze, zonen van Svorozhye