Cuando Tú No Estás - Roberto Goyeneche, Juanjo Domínguez

Sin el amparo de tu mirar

Soy como un ave que en el camino

Rompió las cuerdas de su cantar

Cuando no estás la flor no perfuma

Si tú te vas, me envuelve la bruma;

El zorzal, la fuente y las estrellas

Pierden para mí su seducción

Cuando no estás muere mi esperanza

Si tú te vas se va mi ilusión

Oye mi lamento, que confío al viento

Todo es dolor cuando tú no estás

Nace la aurora resplandeciente

Clara mañana, bello rosal

Brilla la estrella, canta la fuente

Ríe la vida, porque tú estás

Zonder de beschutting van je blik

Ik ben als een vogel die op de weg is

brak de snaren van zijn zang

Als je er niet bent, parfumeert de bloem niet

Als je weggaat, omringt de mist me;

De lijster, de fontein en de sterren

Ze verliezen hun verleiding voor mij

Wanneer jij niet bent, sterft mijn hoop

Als jij weggaat, verdwijnt mijn illusie

Hoor mijn klaagzang, die ik toevertrouw aan de wind

Alles is pijn als je dat niet bent

De schitterende dageraad is geboren

Heldere ochtend, mooie rozenstruik

De ster schijnt, de fontein zingt

Lach om het leven, want dat ben je