Где же ты, друг - Марк Бернес, Марк Григорьевич Фрадкин

Где же ты, друг, где же ты, брат?

Мне всё кажется, снова

Над нами с тобою

Таежные кедры горят.

Много ночей, душных ночей,

Мне все снятся

Любимые брови девчонки,

Что стала женою твоей.

В диком краю, в нашем краю

Мы построили город

И людям на память

Оставили юность свою.

Пусть не вернуть, пусть не обнять…

Только я ни о чем,

Ни о чем не жалею

И все повторил бы опять.

Где же ты, брат, где же ты, друг?

Никогда не забудем

Мы кедров таежных,

Шершавых мальчишеских рук.

Waar ben je, vriend, waar ben je, broer?

Alles lijkt me weer

Boven ons met jou

Taiga-ceders branden.

Vele nachten, benauwde nachten

Ik droom van alles

Favoriete wenkbrauwen van meisjes

Wat werd je vrouw.

In het wilde land, in ons land

We hebben een stad gebouwd

En voor mensen om te onthouden

Ze lieten hun jeugd achter.

Laat niet terugkeren, laat niet knuffelen ...

Alleen ik heb het over niets

Niets om spijt van te hebben

En ik zou alles nog een keer herhalen.

Waar ben je, broer, waar ben je, vriend?

Vergeet nooit

Wij zijn taiga-ceders,

Ruwe jongensachtige handen.