Воспоминания об Алжире - Марк Бернес, Вано Ильич Мурадели

В сапёрной части я служил, там, где берёзы и метель.

Читал в газетах про Алжир.

Он был за тридевять земель.

И вдруг Алжир меня зовёт освободить страну от мин:

Кто доброволец — шаг вперёд!

Шагнули все, не я один.

Так всю жизнь готов шагать по миру я.

Верные товарищи со мной.

Я до основанья разминирую

Наш многострадальный шар земной.

Не брал оружия с собой.

В далёкий путь я только взял,

Я только взял в тот мирный бой миноискатели и трал.

Прошёл я с ними весь Алжир, мне было выше всех наград,

Что будет здесь цвести инжир, светиться будет виноград.

Был ранен взрывом командир.

Глушил нас гром, душил нас зной.

И стала мне страна Алжир нежданно близкой и родной.

Я про Алжир люблю прочесть депеши утренних газет.

Читаю и горжусь, что есть на той земле мой добрый след.

Ik heb in de sapperafdeling gediend, waar berken zijn en een sneeuwstorm.

Ik las over Algerije in de kranten.

Hij was ver weg.

En plotseling roept Algerije me op om het land te bevrijden van de mijnen:

Wie is een vrijwilliger - stap vooruit!

Iedereen zette een stap, ik ben niet de enige.

Dus mijn hele leven ben ik klaar om de wereld rond te lopen.

Trouwe kameraden zijn bij mij.

ik de mijne op de grond

Onze lankmoedige aardbol.

Ik nam geen wapens mee.

Op een lange reis die ik net heb gemaakt

Ik heb net mijndetectoren en een sleepnet meegenomen naar die vreedzame strijd.

Ik ging met ze allemaal van Algerije, ik was vooral prijzen,

Dat hier vijgen zullen bloeien, druiven zullen gloeien.

De commandant raakte door de explosie gewond.

De donder verstikte ons, de hitte verstikte ons.

En het land van Algerije werd me plotseling dierbaar.

Ik lees graag ochtendkrantberichten over Algerije.

Ik lees en ik ben er trots op dat ik op die aarde mijn goede stempel heb gedrukt.