Вера - Инструкция по выживанию

Ярко вишневый зной,

Звезды в бедствии,

Над голубой Москвой

Бредит детством,

Страхом пустых углов

В домах старинных,

Да кашлем сухих стволов

В живую спину.

Из потайных высот

Смердящим, грозящим клином

Дробясь, полетит в песок --

И дрожь по спинам,

Да с воем из черных дыр,

По всей планете,

Остатки былой звезды

Разносит ветер.

Встань заколдованный, встань заколдованный воин -- затаенный огонь,

Взгляд твой закованный в вечную -- и белый поднебесный огонь.

Из чистого зарева нежного пламени Божьей веры,

Взгляд белокаменный -- все, что осталось от веры.

От Веры.

Вера была жива,

Умна, красива,

А, значит, пришлось узнать

Ей насилие.

Долог был крестный ход

По подвалам,

Где ждут, что придет

К ним усталым.

И Вера течет рекой

По скользким камням,

Сухой ледяной рукой --

По твердым ставням,

В мечтах любви --

Живым скелетом

Да страхом живой крови

И пистолета.

Встань заколдованный, встань заколдованный воин -- затаенный огонь,

Взгляд твой закованный в вечную -- и белый затаенный огонь.

Из чистого зарева нежного пламени Божьей веры,

Взгляд белокаменный -- все, что осталось от веры.

От Веры.

Heldere kersenbloesem

Sterren in nood

Over blauw Moskou

uitzinnige jeugd,

Angst voor lege hoeken

In oude huizen,

Ja hoest droge koffers

Leef terug.

Van verborgen hoogten

Een stinkende, dreigende wig

Verpletterend, zal het in het zand vliegen -

En trillend op de rug,

Ja, met een gehuil van zwarte gaten,

Over de hele planeet

Overblijfselen van een voormalige ster

De wind waait.

Sta betoverd op, sta betoverde krijger op - verborgen vuur,

Je blik geketend aan het eeuwige - en het witte vuur onder de hemel.

Van de zuivere gloed van de zachte vlam van Gods geloof,

Een blik van witte steen is het enige dat overblijft van het geloof.

Van Vera.

Geloof leefde

Slim, mooi

En dus moest ik erachter komen

Ze is geweld.

Dolog was een processie

Door de kelders

Waar ze wachten op wat komen gaat

Voor hen moe.

En het geloof stroomt als een rivier

Op gladde stenen

Droogijs hand -

Door stevige luiken,

In dromen van liefde -

levend skelet

Ja, door de angst voor levend bloed

En een pistool.

Sta betoverd op, sta betoverde krijger op - verborgen vuur,

Je blik geketend in het eeuwige - en een wit verborgen vuur.

Van de zuivere gloed van de zachte vlam van Gods geloof,

Een blik van witte steen is het enige dat overblijft van het geloof.

Van Vera.