Девятибально - 25/17, Константин Кинчев, Антон «Пух» Павлов

Девятибально штормило, хватало всякого,

На сердце был камень — он превратился в якорь.

Из тех прокуренных подъездов аммиаковых,

Я мечтаю взойти по лестнице Иакова.

Сказать Всевышнему: "Отец, я благодарю,

И радуюсь каждому прожитому мной декабрю".

Мое бетонное небо стало бездонным и синим,

Эта любовь делает меня сильным.

Ты слышишь крик, ты слышишь зов,

Но ты привык жить в мире снов.

Наступит день, наступит час,

Солнце за нас.

Укажут нам путь лучи фонарей,

И нам попоют ржавые петли подъездных дверей.

Туда, где нас ждут замерзшие города,

Где нам попоют артерии рек перезвонами льда.

Бабочка — ведь это не только ловкий острый нож,

А гусеница когда-нибудь станет драгоценной брошью.

Из мастерской Главного Небесного Ювелира,

Чтобы сердца будить когда-то мне дана была лира.

Вера без дел мертва, как и дела без веры,

Нам дали шанс убежать далеко, прямиком из грязных вольеров.

Всем, кто ищет свет в темных тупиках лабиринта,

Задуманный марафон внезапно может оказаться спринтом.

Ты слышишь крик, ты слышишь зов,

Но ты привык жить в мире снов.

Наступит день, наступит час,

Солнце за нас.

Укажут нам путь лучи фонарей,

И нам попоют ржавые петли подъездных дверей.

Туда, где нас ждут замерзшие города,

Где нам попоют артерии рек перезвонами льда.

Укажут нам путь лучи фонарей,

И нам попоют ржавые петли подъездных дверей.

Туда, где нас ждут замерзшие города,

Где нам попоют артерии рек перезвонами льда.

Het stormde negen keer, er was genoeg van alles,

Er was een steen op het hart - het veranderde in een anker.

Van die rokerige ammoniakingangen,

Ik droom ervan Jacobs ladder te beklimmen.

Zeg tegen de Almachtige: "Vader, ik dank u,

En ik verheug me in elke december die ik leef."

Mijn betonnen hemel werd bodemloos en blauw

Deze liefde maakt me sterk.

Hoor je de kreet, hoor je de roep?

Maar je bent gewend in een droomwereld te leven.

De dag zal komen, het uur zal komen

De zon is voor ons.

Lichtstralen zullen ons de weg wijzen,

En de roestige scharnieren van de toegangsdeuren zullen voor ons zingen.

Waar bevroren steden op ons wachten

Waar de slagaders van de rivieren voor ons zullen zingen met het klokkenspel van ijs.

Butterfly is niet alleen een handig scherp mes,

En de rups zal ooit een kostbare broche worden.

Uit de werkplaats van de Chief Heavenly Juweler,

Om mijn hart te laten ontwaken, kreeg ik ooit een lier.

Geloof zonder werken is dood, evenals werken zonder geloof.

We kregen de kans om ver weg te rennen, recht uit de vuile omhuizingen.

Aan allen die licht zoeken in de donkere, dode hoeken van het labyrint,

Een geplande marathon kan ineens een sprint worden.

Hoor je de kreet, hoor je de roep?

Maar je bent gewend in een droomwereld te leven.

De dag zal komen, het uur zal komen

De zon is voor ons.

Lichtstralen zullen ons de weg wijzen,

En de roestige scharnieren van de toegangsdeuren zullen voor ons zingen.

Waar bevroren steden op ons wachten

Waar de slagaders van de rivieren voor ons zullen zingen met het klokkenspel van ijs.

Lichtstralen zullen ons de weg wijzen,

En de roestige scharnieren van de toegangsdeuren zullen voor ons zingen.

Waar bevroren steden op ons wachten

Waar de slagaders van de rivieren voor ons zullen zingen met het klokkenspel van ijs.