Ад холода - Лёд 9, Константин Кинчев

О песне: при участии Константина Кинчева

Слепому нет разницы врубель или шишкин, пока живой гирляндой его кишки

Не намотают на когти как в новый год на ёлку, он не верит что пёс может быть

опасней волка

Говорящие собаки называют чёрта папой, носят одежду ходят на задних лапах

Собираются в стаи это становится опасно, любящий отец их кормит человечьим мясом

Оскал улыбки с пеной бешенства, скоро они будут владеть умами большинства

Новая мода быть кобелем или с*кой, туши недовольных в морозильник на крюки

Голос зовёт наверх тела вес тянет вниз, тупая тварь навсегда потерявшая смысл

Кусает жадно на части рвёт плоть, сердце молчит оно давно превратилось в лёд

Сквозь мутное стекло мы смотри вдаль, пытаясь вырваться наружу из подо льда.

Не замечая что кровь наша как вода превращается в лёд, ад холода.

Сквозь мутное стекло мы смотри вдаль, пытаясь вырваться наружу из подо льда.

Не замечая что кровь наша как вода превращается в лёд, ад холода.

Ускоряя воздух вышибая клин клином, замедляя свою совесть до состояния глины

В очередной попытке растопить лёд, отправляя свой разум в беспилотный полёт

Расщепляя кровь на огонь и воду, слёзы матерей превращая в кислоту

Когда они узнают правду, останутся без глаз.

Пропавшего не найдут ни космонавт

ни водолаз

Боясь превратиться в пса с мерзлотой внутри, кто-то прыгал с крыши глотал угли,

Но каждое утро кровоточа росли клыки и покрывались инеем кофейные чашки

Пока ты человек, но тебе некуда бежать.

Животным может оказаться брат жена мать

Слушая сердце день ото дня, не забывай идёт холодная война

Сквозь мутное стекло мы смотри вдаль, пытаясь вырваться наружу из подо льда.

Не замечая что кровь наша как вода превращается в лёд, ад холода.

Сквозь мутное стекло мы смотри вдаль, пытаясь вырваться наружу из подо льда.

Не замечая что кровь наша как вода превращается в лёд 9!

Over het lied: met de deelname van Konstantin Kinchev

Het maakt de blinde man niet uit, vrubel of shishkin, als zijn ingewanden maar een levende krans zijn

Ze winden het niet om de klauwen zoals in het nieuwe jaar op een kerstboom, hij gelooft niet dat de hond kan worden

gevaarlijker dan een wolf

Pratende honden noemen de duivel papa, dragen kleren, lopen op hun achterpoten

Ze verzamelen zich in kudden, het wordt gevaarlijk, een liefhebbende vader voedt ze met mensenvlees

Grijnzende glimlach met furieus schuim, binnenkort zullen ze de hoofden van de meerderheid bezitten

De nieuwe mode om een ​​hond of een teef te zijn, karkassen van ontevreden mensen in de vriezer aan haken

De stem roept naar de bovenkant van het lichaam, het gewicht trekt naar beneden, het stomme wezen heeft zijn betekenis voor altijd verloren

Bijt gretig aan stukken, scheurt het vlees, het hart is stil, het is al lang in ijs veranderd

Door het troebele glas kijken we in de verte, in een poging om onder het ijs vandaan te komen.

Zonder te merken dat ons bloed, net als water, verandert in ijs, een helse kou.

Door het troebele glas kijken we in de verte, in een poging om onder het ijs vandaan te komen.

Zonder te merken dat ons bloed, net als water, verandert in ijs, een helse kou.

De lucht versnellen, een wig met een wig uitslaan, je geweten vertragen tot de staat van klei

In een nieuwe poging om het ijs te smelten en je geest in een onbemande vlucht te sturen

Bloed splitsen in vuur en water, moeders tranen in zuur veranderen

Wanneer ze de waarheid ontdekken, zullen ze zonder ogen worden gelaten.

De vermiste persoon zal door geen enkele astronaut worden gevonden

noch duiker

Bang om in een hond te veranderen met een bevroren binnenkant, sprong iemand van het dak en slikte kolen in,

Maar elke ochtend groeiden er hoektanden en met rijm bedekte koffiekopjes

Terwijl je een man bent, maar je kunt nergens heen.

Dier kan broer vrouw moeder zijn

Luister elke dag naar het hart, vergeet niet dat er een koude oorlog is

Door het troebele glas kijken we in de verte, in een poging om onder het ijs vandaan te komen.

Zonder te merken dat ons bloed, net als water, verandert in ijs, een helse kou.

Door het troebele glas kijken we in de verte, in een poging om onder het ijs vandaan te komen.

Zonder te merken dat ons bloed, net als water, verandert in ijs 9!