Marions-les - Juliette Gréco

Dans les bras de celle qui dort

Qui dort enfin confiante et bête

Parce qu’elle croit que tu es son maître

Moi je sais bien que tu t’ennuies

Comme tu sais que je m’ennuie

Dans les bras de celui qui dort

Orgueilleux, confiant et bête

Tu sais bien que l’on s’aime encore

Alors ces deux qu’on n’aime pas

Qu’on aime un peu

Marions-les, marions-les

Je crois qu’ils se ressemblent

Marions-les, marions-les

Ils seront très heureux ensemble !

Ils nous offrent la guérison

D'être le salut de nos vies

De briser la mélancolie

À la source de leur amour

Mais que font-ils de notre amour

Ceux qui ont pris la succession?

Ils nous offrent que l’on oublie

C’est possible, on s’aime encore

Alors ces deux qu’on n’aime pas

Qu’on aime un peu

Marions-les, marions-les

Je crois qu’ils se ressemblent

Marions-les, marions-les

Ils seront très heureux ensemble !

Elles nous font rire leurs colères

Et leurs rires nous font pleurer

Et leurs peines nous indiffèrent

Marions-les, marions-les, marions-les

Mais nous deux

Rentrons chez nous

In de armen van de slapende

Wie slaapt er eindelijk zelfverzekerd en dom

Omdat ze denkt dat je haar meester bent

Ik weet dat je je verveelt

Zoals je weet dat ik me verveel

In de armen van de slapende

Trots, zelfverzekerd en dom

Je weet dat we nog steeds van elkaar houden

Dus deze twee die we niet leuk vinden

Dat vinden we wel leuk

Laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen

Ik vind ze op elkaar lijken

Laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen

Ze zullen heel gelukkig zijn samen!

Ze bieden ons genezing

Om de redding van ons leven te zijn

Om de melancholie te doorbreken

Bij de bron van hun liefde

Maar wat doen ze met onze liefde?

Degenen die het overnamen?

Ze bieden ons dat we vergeten

Het kan, we houden nog steeds van elkaar

Dus deze twee die we niet leuk vinden

Dat vinden we wel leuk

Laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen

Ik vind ze op elkaar lijken

Laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen

Ze zullen heel gelukkig zijn samen!

Ze maken ons aan het lachen hun woede

En hun gelach maakt ons aan het huilen

En hun verdriet laat ons onverschillig

Laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen, laten we met ze trouwen

Maar wij twee

laten we naar huis gaan