Le lion et la gazelle - Hugues Aufray

Un lion d’Afrique était amoureux

D’une romantique gazelle aux yeux bleus

Ce lion au cœur tendre, qui l’eu, qui l’eu dit

Pleurait dans la lande, chantait dans la nuit

Ma belle gazelle

C’est toi que je veux

Ma belle gazelle

Ma belle, c’est toi que je veux

Sur mon territoire, sans risquer ta vie

Tu peux venir boire à l’eau de mon puit

C’est fini la guerre que l’ont se faisait

Contre ma crinière, vient dormir en paix

Souvient-toi mon ange qu’au temps de Noé

Nous vivions ensemble sans nous disputer

À nous deux ma blonde on peu tout changer

Et refaire le monde, pour l'éternité

Il mit tant de flamme, dans son beau discours

Qu’même l’hippopotame en pleura d’amour

Les étoiles au ciel jaillirent de partout

Quand la demoiselle vint au rendez-vous

Les loups, les panthères, les rhinocéros

Et même les dromadaires vinrent pour les noces

Ils se marièrent et de leur union

Naquirent machère, des p’tits gazillions!

Een Afrikaanse leeuw was verliefd

Van een romantische gazelle met blauwe ogen

Die teerhartige leeuw, die het had, die het had gezegd

Huilde in de hei, zong in de nacht

Mijn mooie gazelle

Jij bent het die ik wil

Mijn mooie gazelle

Meisje, jij bent het die ik wil

Op mijn territorium, zonder je leven te riskeren

Je mag uit mijn bron komen drinken

Het is voorbij de oorlog waar we mee bezig waren

Tegen mijn manen, kom in vrede slapen

Denk aan mijn engel dat in de dagen van Noach

We woonden samen zonder ruzie

Tussen ons tweeën, mijn meisje, kunnen we alles veranderen

En de wereld opnieuw maken, voor de eeuwigheid

Hij bracht zoveel vuur in zijn mooie toespraak

Dat zelfs het nijlpaard huilde van liefde

De sterren aan de hemel kwamen overal vandaan

Toen de dame naar de vergadering kwam

Wolven, panters, neushoorns

En zelfs kamelen kwamen voor de bruiloft

Ze trouwden en uit hun verbintenis

Kleine gazillions werden geboren!