Когда по целым дням... - Изабелла Юрьева

Когда по целым дням в безмолвном восхищении

От Вашего лица я взгляд не отводил,

Горел и холодел при Вашем приближении:

Я сознавал, что Вас любил

Я сознавал, что Вас любил.

Когда потом порой сомнениям предавался,

Ко всем Вас ревновал, кто близко подходил,

Завидовал всем тем, кто Вами любовался:

Я сознавал, что Вас любил,

Я понимал, что Вас любил.

Теперь вдали от Вас за сотни верст, к несчастью,

Когда мучения тантала я терплю,

Тут только понял я, с какой безумной страстью

Я Вас любил!

Я Вас люблю!

Я Вас любил!

Я Вас люблю!

Wanneer de hele dag in stille bewondering

Ik hield mijn ogen niet van je gezicht af,

Verbrand en koud bij je nadering:

Ik realiseerde me dat ik van je hield

Ik realiseerde me dat ik van je hield.

Toen soms twijfels werden toegegeven,

Ik was jaloers op jullie allemaal die dichtbij kwamen,

Ik was jaloers op iedereen die je bewonderde:

Ik realiseerde me dat ik van je hield

Ik begreep dat ik van je hield.

Nu, honderden mijlen van je vandaan, helaas,

Als ik de kwelling van tantaal verdraag,

Pas toen realiseerde ik me met wat voor krankzinnige passie

Ik hield van je!

Ik houd van jou!

Ik hield van je!

Ik houd van jou!