Car Crash - Hotel Books

It was problematic at best to perceive existence with a myopic lens I embedded

into myself

My lack of gestures limited the effectiveness of my delivery and all she begged

for was deliverance

Just soft, eloquent passages that provided closure.

Not answers, just closure

And I somehow fashioned together an array of broken glass that looked enough

like a vase that it would pass

And she would find a way to keep her roses watered and alive again,

when deep down I was broken

Prized among the lacklustre thieves immune to pain but pain by immunity

She beckoned me and she lessened me because no other love would accommodate my

blind fold so easily

And I was afraid of change, but I was afraid of not changing

I was afraid of change, but I was afraid of not changing

Then a quick flood of blood infecting my brain, dashboard you, dashboard blank

slate

My narrow lens no longer mattered, no longer weighed in and neither did your

fear, or your insecurities, or your smile

Because in three seconds fate circumvented a concrete divider, followed by

seven seconds of nervous prayer, nervous cursing, nervous something

As poisonous as the snake it came from the oppression presented on my God

forsaken lies limited it even more

Followed by seven seconds of promising myself if I survived I would stop

bargaining I would stop pushing off effort in exchange for more time,

I would stop neglecting civil spiritual and personal duties or promises,

which ever it may be, neither seemed likely at that point

Followed by two seconds, the longest two seconds I’ve ever experienced of lying

to myself, lying to my God and lying to you

The words «I love you"seemed so broken and so inaccurate and the words «I promise"seem so trite and so distant.

But so foolish a passenger caught up in this accident, nothing mattered beyond

the fact that I was damaged and I was hurting physically

Yet somehow I found the strength to thank my God I was a survivor and that’s

when I heard the fate of the driver

Three seconds later, closure, not answers.

Just closure.

Lost in the wreckage as a soul ascended, I love you

Lost in the wreckage as a soul ascended, I love you

And every day I wish we could trade places;

because you were the first person

that loved me in any real way, and now I stand six feet above where you lay

And if I get one thing right in this life I pray that it’ll be sharing love

with everybody, the same love that you shared with me.

You call me down here and I hear your voice and the sound of my heart breaking

and I pray to God you’re still awake

And I taught myself how to forget that sometimes life will try to convince you

there’s a such thing as regret

But I found it to be a lie, the same lie I found when I looked in your eyes

after it was said and done

Scream hallelujah until you come alive, the devil came for our lungs but he

left with our love

Scream hallelujah until you come alive, I inhaled this world for so long that I

tore out my lungs

Het was op zijn best problematisch om het bestaan ​​waar te nemen met een bijziende lens die ik had ingebed

in mezelf

Mijn gebrek aan gebaren beperkte de effectiviteit van mijn bevalling en alles wat ze smeekte

want was verlossing

Gewoon zachte, welsprekende passages die voor afsluiting zorgden.

Geen antwoorden, alleen afsluiting

En ik heb op de een of andere manier een reeks gebroken glas gemaakt die er genoeg uitzag

als een vaas die hij zou passeren

En ze zou een manier vinden om haar rozen weer waterig en levend te houden,

toen ik diep van binnen gebroken was

Geprezen onder de matte dieven die immuun zijn voor pijn, maar pijn door immuniteit

Ze wenkte me en ze verminderde me omdat geen andere liefde mijn

blinddoek zo gemakkelijk

En ik was bang voor verandering, maar ik was bang om niet te veranderen

Ik was bang om te veranderen, maar ik was bang om niet te veranderen

Dan een snelle stroom bloed die mijn hersenen infecteert, dashboard jij, dashboard leeg

leisteen

Mijn smalle lens deed er niet meer toe, woog niet meer en jouw

angst, of je onzekerheden of je glimlach

Omdat het lot in drie seconden een betonnen scheidingswand omzeilde, gevolgd door:

zeven seconden nerveus gebed, nerveus vloeken, nerveus iets

Zo giftig als de slang, het kwam van de onderdrukking op mijn God

verlaten leugens beperken het nog meer

Gevolgd door zeven seconden mezelf te beloven dat als ik het zou overleven, ik zou stoppen

onderhandelen Ik zou stoppen met het afdwingen van inspanningen in ruil voor meer tijd,

Ik zou stoppen met het verwaarlozen van burgerlijke, spirituele en persoonlijke plichten of beloften,

wat het ook mag zijn, geen van beide leek op dat moment waarschijnlijk

Gevolgd door twee seconden, de langste twee seconden die ik ooit heb meegemaakt van liegen

tegen mezelf, liegen tegen mijn God en liegen tegen jou

De woorden 'ik hou van je' leken zo gebroken en zo onnauwkeurig en de woorden 'ik beloof het' leken zo afgezaagd en zo afstandelijk.

Maar zo'n dwaze passagier die bij dit ongeluk betrokken was, deed er verder niets toe

het feit dat ik beschadigd was en lichamelijk pijn deed

Maar op de een of andere manier vond ik de kracht om mijn God te bedanken dat ik een overlevende was en dat is

toen ik het lot van de chauffeur hoorde

Drie seconden later, sluiting, geen antwoorden.

Gewoon sluiting.

Verloren in het wrak terwijl een ziel opsteeg, ik hou van je

Verloren in het wrak terwijl een ziel opsteeg, ik hou van je

En elke dag zou ik willen dat we van plaats konden ruilen;

omdat jij de eerste persoon was

die echt van me hield, en nu sta ik zes voet boven waar jij ligt

En als ik één ding goed doe in dit leven, bid ik dat het liefde zal zijn

met iedereen, dezelfde liefde die je met mij deelde.

Je belt me ​​hier beneden en ik hoor je stem en het geluid van mijn hart dat breekt

en ik bid tot God dat je nog wakker bent

En ik heb mezelf geleerd te vergeten dat het leven je soms zal proberen te overtuigen

er bestaat zoiets als spijt

Maar ik vond het een leugen, dezelfde leugen die ik vond toen ik in je ogen keek

nadat het was gezegd en gedaan

Schreeuw halleluja tot je tot leven komt, de duivel kwam voor onze longen maar hij

vertrokken met onze liefde

Schreeuw halleluja tot je tot leven komt, ik heb deze wereld zo lang ingeademd dat ik

scheurde mijn longen eruit