Vernulsya ya na Rodinu - Леонид Утёсов, Эстрадный оркестр п/у Леонида Утёсова, Марк Григорьевич Фрадкин

Вернулся я на Родину.

Шумят березки встречные.

Я много лет без отпуска служил в чужом краю.

И вот иду как в юности я улицей Заречною,

И нашей тихой улицы совсем не узнаю.

Здесь вырос сад над берегом с тенистыми дорожками,

Окраины застроились, завода - не узнать.

В своей домашней кофточке, в косыночке с горошками

Седая, долгожданная, меня встречает мать.

Здесь столько нами прожито, здесь столько троп исхожено,

Здесь столько испытали мы и радостей и гроз.

Пусть плакать в час свидания солдату не положено,

Но я любуюсь Родиной и не скрываю слез.

Вернулся я на Родину и у пруда под ивою

Ты ждешь, как в годы давние, прихода моего.

Была бы наша Родина богатой да счастливою,

А выше счастья Родины нет в мире ничего!

А выше счастья Родины нет в мире ничего!

Ik keerde terug naar mijn vaderland.

Berkenbomen zijn luidruchtig.

Ik heb jarenlang in een vreemd land gediend zonder vakantie.

En nu loop ik, net als in mijn jeugd, langs de Zarechnaya-straat,

En ik herken onze rustige straat helemaal niet.

Hier groeide een tuin boven de kust met schaduwrijke paden,

De buitenwijken zijn bebouwd, de fabriek is onherkenbaar.

In zijn huisblouse, in een sjaal met stippen

Grijsharig, langverwacht, mijn moeder ontmoet me.

Hier hebben we zoveel geleefd, hier zijn zoveel paden bewandeld,

Hier hebben we zoveel vreugden en onweersbuien meegemaakt.

Laat een soldaat niet huilen op het uur van een vergadering,

Maar ik bewonder het moederland en verberg mijn tranen niet.

Ik keerde terug naar mijn vaderland en bij de vijver onder de wilg

Je wacht, zoals vroeger, op mijn komst.

Zou ons moederland rijk en gelukkig zijn,

En er is niets in de wereld hoger dan het geluk van het moederland!

En er is niets in de wereld hoger dan het geluk van het moederland!