Марена - Аркона

Холод и дрожь, буря вселенной,

В сердце и кровь вновь призываю тебя, Марена!

Плачет душа, воет беспечно,

Рвется, как стая волков и гложет себя, Марена!

Боль или страх?

Вновь уповаю!

На обреченную плоть снизойди, Марена!

Бьется в цепях счастье слепое.

В жизни бесцельной нет мне покоя, гляди, Марена!

Сковано страхом зеркало мира,

В прошлую сущность нет мне дорог впереди, Марена!

Счастье, как меч, кровью облитый.

В царствие смерти душу мою забери, Марена!

Облако гнева страшной победы

Над покаянием душ человека со мной, Марена!

Вечную песню мира бестленных,

Смерти балладу, ты на до мною воспой, Марена!

Над землей Боги-отцы

Смотрят на наши души.

И потомков главы судьбы

Под Родом всемогущим.

Раззудись вера моя!

Встань пред лицом порока.

Не придай смерти себя,

Ты не дитя пророка.

Стой, обернись!

Ты бродишь в смуте откровенья!

Где глас судьбы?

Не прячь свой лик повиновенья.

Ропостью небес ты обречен на наказанье!

Нет, не обрекай бессмертну душу на изгнанье!

Светлы очи жаждут темной ночи

Дух постылый грезит святы дни.

Темны кони несут в погоне.

Пляшут гневом зоркие огни.

Черное солнце в день равноденствия

Жаждет исход сумасшествия дум.

В грезах своих света нашествие

Шлет тебе предок надежды древний ведун.

Смоет дождем прихоть избитую

Ты убежишь от стаи темных волков.

Но в ночь очищения мыслей коварных

Вновь погружаешься в омут таинственных снов

Вечность объятая тъмой

Вековечной.

Крада светла, спаси для света

Спаси для мати, Радугой святи.

Воспеваю, темная Мара,

Покинь мя днесе,

Изыди в лесе!

Воспеваю, Жива славенна,

Песнь велику твоему лику.

Дай душе гнетущей покоя

Ежи всуе Жива со мною.

Не дам свое сердце и душу пленить,

Не смеет Марена меня искусить!

Радужный свет в оке надежды

Прежде несущих забвенье гнетущий души, Марена!

Гнев всемогущ, но побеждаем

Тем воплощением веры, что бьется за жизнь, Марена!

Страх перед смертью вновь призывает

Нам оглянуться назад и поверить в судьбу, Марена!

Слеп человек страхом пред жизнью,

Но прорываюсь сквозь смерти твою пелену, Марена!

Вечный воитель с волей безвластной

Что порожден в агонии вновь воспоет, Марена!

Вспомнив былое, молвит презренно

В сущность погибели.

Жизнь никогда не умрет, Марена!

Властью небес чуждо гонимый

Зрит вникуда, упорно стремясь в глубину, Марена!

И в пустоте мира беспечного

Будучи в снах, смерть проклянет наяву, Марена!

Koud en rillend, storm van het heelal,

In mijn hart en bloed roep ik je weer, Marena!

De ziel huilt, huilt zorgeloos,

Tranen als een roedel wolven en knagen aan zichzelf, Marena!

Pijn of angst?

ik hoop weer!

Daal af op het gedoemde vlees, Marena!

Blind geluk klopt in kettingen.

In een doelloos leven heb ik geen rust, kijk, Marena!

De spiegel van de wereld is geketend door angst,

Er zijn geen wegen voor mij naar de vorige essentie, Marena!

Geluk is als een zwaard gedrenkt in bloed.

Breng mijn ziel naar het koninkrijk van de dood, Marena!

Wolk van toorn van verschrikkelijke overwinning

Over het berouw van mensenzielen met mij, Marena!

Het eeuwige lied van de onvergankelijke wereld,

Dood aan de ballad, jij zingt voor mij, Marena!

Boven de aarde Godvaders

Ze kijken naar onze ziel.

En de afstammelingen van het hoofd van het lot

Onder de Almachtige Staf.

Laat mijn geloof los!

Sta in het aangezicht van ondeugd.

Laat jezelf niet doodgaan

Je bent geen kind van een profeet.

Stop, draai je om!

Je dwaalt rond in verwarring van openbaring!

Waar is de stem van het lot?

Verberg je gezicht van gehoorzaamheid niet.

Door het geruis van de hemel ben je gedoemd tot straf!

Nee, verdoem de onsterfelijke ziel niet tot ballingschap!

Heldere ogen verlangen naar de donkere nacht

De hatelijke geest droomt van heilige dagen.

Donkere paarden zijn in de achtervolging.

Waakzame lichten dansen van woede.

Zwarte zon op de equinox

Dorst naar de uitkomst van de waanzin van gedachten.

In hun dromen van lichtinvasie

De voorouder van de hoop is naar je gestuurd door een oude tovenaar.

Regen zal de geslagen gril wegspoelen

Je zult wegrennen van een roedel donkere wolven.

Maar in de nacht van zuivering van verraderlijke gedachten

Opnieuw duik je in de maalstroom van mysterieuze dromen

Eeuwigheid in duisternis

Eeuwig.

Krada is licht, behalve het licht

Bewaar voor de moeder, Heilige Regenboog.

Ik zing, donkere Mara,

Laat me vandaag

Ga het bos in!

Ik zing, Alive is glorieus,

Lied geweldig voor je gezicht.

Geef de onderdrukkende ziel rust

Egels tevergeefs Leef met mij mee.

Ik zal mijn hart en ziel niet laten boeien,

Marena durft me niet te verleiden!

Regenbooglicht in het oog van hoop

Alvorens de onderdrukkende zielen in de vergetelheid te brengen, Marena!

Woede is almachtig, maar we winnen

Die belichaming van geloof dat vecht voor het leven, Marena!

De angst voor de dood roept weer op

We moeten terugkijken en in het lot geloven, Marena!

De mens is blind van angst voor het leven,

Maar ik doorbreek je sluier van de dood, Marena!

Eeuwige krijger met machteloze wil

Wat in doodsangst geboren is, zal opnieuw zingen, Marena!

Herinnerend aan het verleden, zegt hij minachtend:

In de essentie van de dood.

Het leven zal nooit sterven, Marena!

Buitenaards vervolgd door de macht van de hemel

Hij kijkt in het niets, koppig naar de diepte strevend, Marena!

En in de leegte van de zorgeloze wereld

In dromen zal de dood in werkelijkheid vloeken, Marena!