Und in dem Schneegebirge - Zupfgeigenhansel

Und in dem Schneegebirge

Da fließt ein Brünnlein kalt

Und wer daraus getrunken

Und wer daraus getrunken

Wird jung und nimmer alt

Ich hab' daraus getrunken

So manchen kühlen Trunk

Ich bin nicht alt geworden

Ich bin nicht alt geworden

Ich bin noch allzeit jung

Ade, mein Schatz, ich scheide

Ade, mein Schätzlein!

Wann kommst du aber wieder

Wann kommst du aber wieder

Herzallerliebster mein?

Wenn’s schneiet rote Rosen

Und regnet kühlen Wein

Mein Schatz, dann komm' ich wieder

Mein Schatz, dann komm' ich wieder

Herzallerliebste mein!

Es schneit ja keine Rosen

Und regnet keinen Wein

Dann kommst du auch nicht wieder

Dann kommst du auch nicht wieder

Herzallerliebster mein!

En in de sneeuwbergen

Er is een kleine fontein die koud wordt

En wie dronk ervan?

En wie dronk ervan?

Wordt jong en wordt nooit oud

Ik heb ervan gedronken

Menig koel drankje

Ik ben niet oud geworden

Ik ben niet oud geworden

ik ben altijd jong

Ade, mijn liefste, ik ga scheiden

Vaarwel, mijn liefste!

Maar wanneer kom je terug?

Maar wanneer kom je terug?

liefste mijn?

Als het sneeuwt rode rozen

En regent koele wijn

Mijn schat, dan kom ik terug

Mijn schat, dan kom ik terug

Liefste mijn!

Het sneeuwt geen rozen

En regen geen wijn

Dan kom je ook niet meer terug

Dan kom je ook niet meer terug

Liefste mijn!