Es wollt ein Bauer früh aufstehn - Zupfgeigenhansel

Es wollt' ein Bauer früh aufsteh’n

Wollt' raus auf seinen Acker geh’n

Falterieta rallala, falterietara

Und als der Bauer nach Hause kam

Da wollt' er was zu Fressen ham'

Falterieta rallala, falterietara

«Ach Lieschen koch mir Hirsebrei

Mit Bratkartoffeln, Spiegelei!»

Falterieta rallala, falterietara

Und als der Bauer saß und fraß

Da rumpelt in der Kammer was

Falterieta rallala, falterietara

«Ach liebe Frau, was ist denn das?

Da rumpelt in der Kammer was!»

Fateritirallala fateritira

«Ach lieber Mann, das ist der Wind

Der raschelt da im Küchenspind!»

Falterieta rallala, falterietara

Der Bauer sprach: «Will selber seh’n

Will selber 'naus in d’Kammer geh’n!»

Falterieta rallala, falterietara

Und als der Bauer in d’Kammer kam

Stand der Pfaff da, zog sei Hosen an

Falterieta rallala, falterietara

«Ei Pfaff, was machst in meinem Haus?

Ich werf dich ja sogleich hinaus!»

Falterieta rallala, falterietara

Der Pfaff der sprach: «Was ich verricht?

Dein Frau die kann die Beicht noch nicht!»

Falterieta rallala, falterietara

Da nahm der Bauer ein Ofenscheit

Und schlug den Pfaffen dass er schreit

Falterieta rallala, falterietara

Der Pfaffe schrie: «Oh Schreck, oh Graus!»

Und hielt den Arsch zum Fenster raus

Falterieta rallala, falterietara

Da kam' die Leut' von nah und fern

Und dachten, es sei der Morgenstern

Falterieta rallala, falterietara

Der Morgenstern, der war es nicht

Nein, es war des Pfaffen Arschgesicht!

Falterieta rallala, falterietara

So soll es allen Pfaffen geh’n

Die nachts zu fremden Weibern geh’n!

Falterieta rallala, falterietara

Und die Moral von der Geschicht:

Trau nicht des Pfaffen Arschgesicht!

Falterieta rallala, falterietara

Een boer wilde vroeg opstaan

Wilde naar zijn veld gaan

Falterieta rallala, Falterietara

En toen de boer thuiskwam

Toen wilde hij iets eten

Falterieta rallala, Falterietara

“Oh Lieschen, kook me gierstpap

Met gebakken aardappelen, gebakken eieren!»

Falterieta rallala, Falterietara

En toen de boer zat en at

Er rommelt iets in de kamer

Falterieta rallala, Falterietara

"Oh lieverd, wat is dat?

Er rommelt iets in de kamer!"

Fateritirallala fateritira

'Oh lieve man, dat is de wind

Hij ritselt in het keukenkastje!"

Falterieta rallala, Falterietara

De boer zei: "Ik wil het zelf zien"

Ik wil zelf de kamer in!»

Falterieta rallala, Falterietara

En toen de boer in de kamer kwam

Toen de priester daar stond, trok hij een broek aan

Falterieta rallala, Falterietara

'Eh Pfaff, wat doe je in mijn huis?

Ik gooi je er meteen uit!"

Falterieta rallala, Falterietara

De priester die zei: «Wat ben ik aan het doen?

Je vrouw, ze kan nog niet bekennen!"

Falterieta rallala, Falterietara

Toen pakte de boer een houtblok van de kachel

En sloeg de priester zodat hij schreeuwde

Falterieta rallala, Falterietara

De priester schreeuwde: "Oh horror, oh horror!"

En stak zijn kont uit het raam

Falterieta rallala, Falterietara

Mensen kwamen van heinde en verre

En dacht dat het de morgenster was

Falterieta rallala, Falterietara

Het was niet de morgenster

Nee, het was het kontgezicht van de priester!

Falterieta rallala, Falterietara

Zo zou het voor alle priesters moeten zijn

Die 's nachts naar vreemde vrouwen gaan!

Falterieta rallala, Falterietara

En de moraal van het verhaal:

Vertrouw het kontgezicht van de priester niet!

Falterieta rallala, Falterietara