Мария - Зоопарк

Мария, я что-то не вижу

Нимба над твоей головой.

Наверное, мне будет неловко,

Если меня увидят с тобой.

И все это кажется странным,

Но, как говорят, c’est la vie,

А когда-то я был готов отдать все

За тень твоей любви.

Мария,

Лунный свет в твоих глазах.

Я сдался тебе, хоть ты не успела

Объявить мне даже шах.

Мне трудно говорить;

возьми мои письма,

Прочитай их и порви.

А когда-то я был готов отдать все

За тень твоей любви.

Мне говорили о тебе так много,

Но я был к тому готов.

Пусть их, пусть себе говорят,

Ведь они знают столько слов!

Они так часто открывают рот

И извлекают языками звук,

Что иногда я завидую глухонемым,

Объясняющимся с помощью рук.

Мария, меня любит другая,

Поверь мне, я не шучу.

Ты всегда знала, что мне нужно;

Она знает, чего я хочу.

Она бубенцы с моей короны,

Она сказала мне: «Живи!»

А когда-то я был готов отдать все

За тень твоей любви.

Ты знаешь, я понял однажды,

Что я не был никогда отважным

И каждый час я ждал новой беды.

И хотя в тот день дождь прошел дважды,

Я все равно умирал от жажды,

Но она дала мне то, что чище самой чистой воды.

О, Мария,

Светлый ангел забытья

В моих ушах звучит симфония

Для двух хоров, шоссе и дождя.

Я ухожу и я уже не вернусь,

Зови иль не зови,

А когда-то я был готов отдать все

За свет твоей любви

Maria, ik zie iets niet

Nimbus boven je hoofd.

Ik zal me waarschijnlijk schamen

Als ze me bij jou zien.

En het lijkt allemaal vreemd

Maar, zoals ze zeggen, c'est la vie,

En toen ik eenmaal klaar was om alles te geven

Voor de schaduw van je liefde.

Maria,

Maanlicht in je ogen.

Ik heb me aan je overgegeven, ook al had je geen tijd

Verklaar me zelfs een cheque.

Het is moeilijk voor mij om te spreken;

neem mijn brieven

Lees ze en verscheur ze.

En toen ik eenmaal klaar was om alles te geven

Voor de schaduw van je liefde.

Er is me zoveel over je verteld

Maar daar was ik klaar voor.

Laat ze, laat ze zeggen

Ze kennen immers zoveel woorden!

Ze doen hun mond zo vaak open

En extraheer het geluid met tongen,

Dat ik soms jaloers ben op doven,

Uitleggen met behulp van handen.

Maria, iemand anders houdt van me,

Geloof me, ik maak geen grapje.

Je wist altijd wat ik nodig had;

Ze weet wat ik wil.

Zij is de klokken van mijn kroon

Ze vertelde me: "Live!"

En toen ik eenmaal klaar was om alles te geven

Voor de schaduw van je liefde.

Weet je, ik begreep het ooit

Dat ik nooit dapper ben geweest

En elk uur wachtte ik op een nieuw probleem.

En hoewel het die dag twee keer regende,

Ik stierf nog steeds van de dorst,

Maar ze gaf me iets dat zuiverder is dan het zuiverste water.

Oh Maria

Heldere engel van vergetelheid

Er zit een symfonie in mijn oren

Voor twee koren, snelweg en regen.

Ik ga weg en ik kom niet meer terug,

Bellen of niet bellen

En toen ik eenmaal klaar was om alles te geven

Voor het licht van jouw liefde