Блюз твоей реки - Зоопарк

И я всю жизнь шел под этим дождем,

Забыв завязать шнурки.

И я тонул и тонул в зыбучих песках,

И все дороги были слишком узки.

Но как-то утром я проснулся на берегу твоей реки…

Твоя вода так чиста, твоя вода холодна, и берега -- как райский сад.

Твоя река так холодна, но, я знаю, где-то есть водопад…

Однажды я заснул под этим странным небом,

Я уже не вернусь назад…

Позволь мне бросить якорь на твоей реке,

Хотя здесь нельзя бросать якорей…

А мне так нужна твоя река…

Поверь, я устал от морей.

И, хотя я не знаю ласковых слов,

Все же я скажу «Эй-эй!»

En mijn hele leven liep ik in deze regen,

Vergeten je veters te strikken.

En ik verdronk en verdronk in drijfzand,

En alle wegen waren te smal.

Maar op een ochtend werd ik wakker aan de oever van jouw rivier...

Uw water is zo zuiver, uw water is koud, en de oevers zijn als een tuin van Eden.

Je rivier is zo koud, maar ik weet dat er ergens een waterval is...

Op een dag viel ik in slaap onder deze vreemde hemel,

Ik zal niet teruggaan...

Laat me voor anker gaan in jouw rivier

Hoewel je hier niet kunt ankeren...

En ik heb je rivier echt nodig...

Geloof me, ik ben de zeeën beu.

En hoewel ik geen liefdevolle woorden ken,

Toch zeg ik "Hey hey!"