Степной волк - Женя Любич

Ты встаешь в семь утра

Каждый день ложишься до двенадцати

Как порядочный гражданин

Видишь сны, в которых нет вибраций

Кто заставил тебя жить

В этой спертой, комнатной температуре?

А я зачем-то беру будильник

И бужу тебя, как дура

Припев:

Где этот зверь в тебе?

Где этот волк, отбившийся от стаи?

Где этот нерв в тебе?

Но никто его толком не узнает

Никогда, никогда, никогда, никогда…

Никогда, никогда, никогда, никогда…

В тонкой белой скорлупе

Мы растем, как будто не родившись

Мы выбиваемся из сил

Впопыхах забыв о том, что ищем

Выход где-то впереди

Только он совсем не очевиден

И ты идешь на работу с улыбкой,

А я почти собралась на митинг

Припев.

Je staat om zeven uur 's ochtends op

Elke dag ga je voor twaalf uur naar bed

Als een goede burger

Je ziet dromen waarin geen trillingen zijn

Wie heeft je laten leven?

In deze muffe, kamertemperatuur?

En om de een of andere reden neem ik een wekker

En ik maak je wakker als een dwaas

Refrein:

Waar is dit beest in jou?

Waar is deze wolf die van de roedel is afgedwaald?

Waar zit deze zenuw in jou?

Maar niemand kent hem echt

Nooit, nooit, nooit, nooit...

Nooit, nooit, nooit, nooit...

In een dunne witte schaal

We groeien alsof we niet geboren zijn

We zijn uitgeput

In een haast, vergeten wat we zoeken

Verlaat ergens verderop

Alleen is het helemaal niet duidelijk

En je gaat met een glimlach naar je werk,

En ik was bijna klaar voor de rally

Refrein.