Busco - Zenit

Después de un día largo, viviendo por encargo

Teniendo siempre que hacer algo

Salgo y me siento en el último escalón de la escalera

Los ruidos de la casa dentro, la noche fuera espera

No sé qué pasa pero el mundo ya no gira

Encierro a los raperos en la jaula con Shakira

La música de la ciudad me atrapa mientras suena

Dibujo con tinta la llave que abre mis cadenas

Y es que el mar no es azul, es un reflejo del cielo

El cuaderno las hojas de papel con las que vuelo

Metáforas chorrean verborrea sin control

Para destapar las nubes que han tapado el sol de la escritura

Hago música sin partitura

El sueño era sonar en alta fidelidad

Escupo en cada tema pedazos de realidad

Examino bajo el flexo el color de la mixtura

Y busco, no tengo prisa, estoy tranquilo

Soy como un militar, saco a desfilar mi estilo brusco

Raperos congelados como un busto

Nos miran como si fuéramos Hendrix en Woodstock

Hacemos historia sin darnos cuenta

Sé que muchos nos miran del color de la absenta

No saben el trabajo duro que esto representa

Llevamos haciéndonos hueco desde los noventas

Son muchos años ya buscando el oasis en medio del desierto

Muchos con cuentas al descubierto

Muchos reflexionando y he descubierto

Que tanto buscar y no encontrar me está dejando en el chasis

Aún así sigo buscando alcanzar la paz rapeando

¿cómo?, como en cierto micro abierto

¿o cómo?, o como en mi primer concierto

¿cuándo?, cuando cuatro veces dando el cien por cien el que no quedó muerto

Acertó si decidió en el ejército del tuerto

Al instante irse alistando

Busco el mando con el que poder rebobinar

Busco el artefacto

Con el que en el acto poder impactar en el blanco

Busco como poder evitar que se quede mi mente en blanco en escenarios

Cuando, ¿cuándo?, cuando voy a rapear y dar to lo que esperan de mi

Y así al fin decir con tinta china

Al final imaginas vidas cristalinas como la vida que vive este machine

Sin conformarme con participar

Que dar y dar sin recibir no tiene gracia

Busco caminar hacia la cima con Juaninacka

Con este disco porque, porque quiero reventar

Hacemos historia sin darnos cuenta

Sé que muchos nos miran del color de la absenta

No saben el trabajo duro que esto representa

Llevamos haciéndonos hueco desde los noventas

Me pregunto si la vida es estar mirando el cielo para contar estrellas caídas

Me pregunto si vivir es querer matar un día y al día siguiente quererte morir

Odio el ritmo del reloj

No sé si podré sacar a tiempo todo el rap que tengo en stock

Tenemos más contenido en dieciséis barras

Que un disco de dieciséis temas de un grupo de pop

No saben el trabajo duro que esto representa

Destrozamos la guitarra como un grupo de rock

Mi socio de Madrid y yo ajustando cuentas

Los sueños, sueños son, la realidad es violenta

Busco tu paisaje relajante sobre mi óleo

Busco el color del oro negro sobre un folio

Busco una banda sonora tranquila

Si la gente adora el guión que trae desde Sevilla mi socio

Busco la sensación del sexo cuando escribo

Busco grabar mi voz para sentirme vivo

Busco el respeto y la felicidad y esta ciudad

Lo consigue cuando me rescata del olvido

Busco el aire libre cuando me ahogo

Busco sumergirme cuando sube mucho el globo

Busco lo contrario a lo que tengo y vengo con el puño en alto

Dándoles a los más pobres lo que robo

Busco la perfección en todo lo que hago

Busco el orden dentro del caos en el que nado

Busco ser leyenda y que quién dialogue sobre mí lo haga

Por ser el monstruo de este lago

Na een lange dag leven op bevel

altijd iets moeten doen

Ik ga naar buiten en ga op de laatste trede van de trap zitten

De geluiden van het huis binnen, de nacht buiten wacht

Ik weet niet wat er aan de hand is, maar de wereld draait niet meer

Ik sluit rappers in de kooi met Shakira

De muziek van de stad vangt me terwijl het speelt

Ik teken met inkt de sleutel die mijn kettingen opent

En het is dat de zee niet blauw is, het is een weerspiegeling van de lucht

Het notitieboekje de vellen papier waarmee ik vlieg

Metaforen druppelen woordenstroom zonder controle

Om de wolken bloot te leggen die de zon van het schrijven hebben bedekt

Ik maak muziek zonder bladmuziek

De droom was om in high fidelity te klinken

Ik spuug stukjes realiteit op elke track

Ik onderzoek onder de lamp de kleur van het mengsel

En ik zoek, ik heb geen haast, ik ben kalm

Ik ben als een militair, ik paradeer met mijn norse stijl

Rappers bevroren als een buste

Ze kijken naar ons alsof we Hendrix in Woodstock zijn

We schrijven geschiedenis zonder het te beseffen

Ik weet dat velen naar ons kijken in de kleur van absint

Ze kennen het harde werk niet dat dit vertegenwoordigt

Al sinds de jaren negentig maken we plaats voor onszelf

Het is al vele jaren op zoek naar de oase midden in de woestijn

Velen met ongedekte rekeningen

Veel nadenken en ik heb ontdekt

Hoeveel zoeken en niet vinden laat me achter in het chassis

Toch ben ik nog steeds op zoek naar vrede door te rappen

hoe?, zoals in een bepaalde open mic

of hoe?, of zoals in mijn eerste concert

wanneer?, wanneer vier keer honderd procent geven aan degene die niet dood bleef

Hij had gelijk als hij besloot in het eenogige leger

Meteen klaar

Ik zoek de afstandsbediening waarmee ik kan terugspoelen

Ik ben op zoek naar het artefact

Waarmee op heterdaad om het doel te raken

Ik ben op zoek naar manieren om te voorkomen dat mijn geest leeg raakt in scenario's

Wanneer, wanneer, wanneer ga ik rappen en alles geven wat ze van me verwachten?

En dus eindelijk zeggen met Chinese inkt

Uiteindelijk stel je je kristallijne levens voor zoals het leven dat deze machine leeft

Niet tevreden om deel te nemen

Dat geven en geven zonder te ontvangen niet grappig is

Ik probeer met Juaninacka naar de top te lopen

Met dit album omdat, omdat ik wil barsten

We schrijven geschiedenis zonder het te beseffen

Ik weet dat velen naar ons kijken in de kleur van absint

Ze kennen het harde werk niet dat dit vertegenwoordigt

Al sinds de jaren negentig maken we plaats voor onszelf

Ik vraag me af of het leven naar de lucht kijkt om gevallen sterren te tellen

Ik vraag me af of leven is de ene dag willen doden en de volgende dag willen sterven

Ik haat het ritme van de klok

Ik weet niet of ik alle rap die ik op voorraad heb op tijd kan krijgen

We hebben meer inhoud in zestien maten

Dat een album van zestien nummers van een popgroep

Ze kennen het harde werk niet dat dit vertegenwoordigt

We smashen de gitaar als een rockband

Mijn partner uit Madrid en ik vereffenen de rekeningen

Dromen, dromen zijn, de realiteit is gewelddadig

Ik zoek je ontspannende landschap op mijn olie

Ik zoek de kleur van zwart goud op een vel papier

Ik ben op zoek naar een rustige soundtrack

Als mensen dol zijn op het script dat mijn partner uit Sevilla brengt

Ik zoek de sensatie van seks als ik schrijf

Ik probeer mijn stem op te nemen om me levend te voelen

Ik zoek respect en geluk en deze stad

Hij krijgt het als hij me uit de vergetelheid redt

Ik zoek de vrije lucht als ik verdrink

Ik probeer onder te dompelen als de ballon veel stijgt

Ik zoek het tegenovergestelde van wat ik heb en ik kom met mijn vuist omhoog

Aan de armsten geven wat ik steel

Ik zoek perfectie in alles wat ik doe

Ik zoek orde in de chaos waarin ik zwem

Ik probeer een legende te zijn en dat wie over mij praat dat ook doet

Omdat je het monster van dit meer bent