Альпинист - Юрий Гарин

Мой друг тоскует по горам

Он альпинист до мозга костей

И этот странный гонорар

Он заработал у судьбы своей

В его душе — сиянье ледников,

Ущелья, скалы, только и всего

Ведь стойкий вирус гор и облаков

Навеки инфицировал его

В плацкартах и дешевых номерах

Намного жизнь привычней для него

Мой друг скитается в горах

И с этим не поделать ничего

И месяцами нет его в Москве

Где пропадает?

Люди не поймут

И горы, только горы в голове

И нет там места больше ничему

Когда вокруг галдели, он молчал

Да не любил он попусту болтать

В горах он что-то важное познал,

Чего здесь на равнинах не понять

…А женщина тоскует по ночам,

Она устала бесконечно ждать…

А он, мятежный, верен лишь горам

Он альпинист.

Как это не понять…

Mijn vriend verlangt naar de bergen

Hij is een klimmer tot in de kern

En deze vreemde vergoeding

Hij verdiende van zijn lot

In zijn ziel is de glans van gletsjers,

Kloven, rotsen, dat is alles

Immers, het hardnekkige virus van bergen en wolken

Hem voor altijd besmet

In gereserveerde zitplaatsen en goedkope kamers

Veel bekender voor hem

Mijn vriend dwaalt door de bergen

En er is niets aan te doen

En hij is al maanden niet in Moskou

Waar verdwijnt het?

Mensen zullen het niet begrijpen

En bergen, alleen bergen in mijn hoofd

En er is geen plaats voor iets anders

Als er geroezemoes was, was hij stil

Ja, hij hield er niet van om tevergeefs te kletsen

In de bergen leerde hij iets belangrijks,

Wat is hier op de vlakten niet te begrijpen

... En de vrouw verlangt naar de nachten,

Ze is het beu om eeuwig te wachten...

En hij, opstandig, is alleen trouw aan de bergen

Hij is een klimmer.

Hoe kan je dit niet begrijpen...