Kalbimi Koydum Ortaya - Yasemin Mori, Sansar Salvo

Sorun olmaz albümüm fazla dinlenmezse

Nedense bu sene umursamazlık da kaldım

Sorun olmaz keyfim hiç savaşmak istemezse

Her şey, askıda kaldı her zaman mantık

Yeterince çalışmadı, kalbim hep hatalı

Açıkçası bazı zamanlarda hasarlı

Olduğumda büyük gördüm kendimi (Aynen!)

Etrafta bazen yok ettim kendi kendimi

Anlattım hep beni, karartı geldi bi'

Zararlı tarihim, oyunda cenk edip

Kolumda şansı patlatırken hepsini

Teker teker hatırladım olanları her vakit

Nedense insanın hep saldırır geçmişi

Saldırır eskisi ve yol verir hep onlara

Genelde düşmanım uzakta, bir yanımda

Onla.

Bir yanımsa bur’da

İsyan gider, yollar gider

Gözüm bağlı, elimde çiçekler

Gayrı vurdurmam hürlüğüme kelepçe

Ah, inadına kalbimi koydum ortaya

Şöyle ki günler hızlı akıyo' artık

Zaman tutulmuyo', gözlerimin altlarında

Morartım oldukça eskilerden kalma

Zamansızca kaçtım aşka gereksiz pranga

«Dur or’da!»

dedi bu ruhum ama aklım bur’da

Uzun yıllar geçti bur’da, mikrofon başında

Sevgiden nasibi aldım, çoğuna göre çokça

Kıskanırlar kıskacımı diğerleri or’da

«Şur'da dur da sakin ol bi'!»

dediler

Dedim ki «Hayır.

Neticede herkes bi' gün arkadaşını tanır!»

Kader öyle gerektirir, başkalaşım yaşar

Netice insan her gün başka birine bakar

Taşlı yoluma baş koyanlar keşmekeş yaratır

Varoluşsa bazen aklı fazla sorgulatır

Az temiz bu mahalleler algını kapatır

Her gün farklı insanlarsa kendini tanıtır öyle

Çarklar döner, saatler geçer

Şehri geziyorum yüz bin gece

Şeytan korkularımın altında uyuyan dev

Aman uyandırma

Ah, inadına kalbimi koydum ortaya

Het is niet erg als mijn album niet veel wordt beluisterd

Om de een of andere reden ben ik dit jaar onverschillig geweest

Het is oké als mijn humeur helemaal niet wil vechten

Alles hing de hele tijd op logica

Niet hard genoeg gewerkt, mijn hart is altijd verkeerd

Duidelijk af en toe beschadigd

Ik zag mezelf groot toen ik (precies!)

Rond soms vernietigde ik mezelf

Ik vertelde altijd over mij, de duisternis kwam

Mijn schadelijke geschiedenis, vechten in het spel

Terwijl ik geluk op mijn arm blaas

Ik herinnerde me de dingen altijd één voor één

Om de een of andere reden valt het verleden altijd aan

De oude valt aan en maakt altijd plaats voor hen

Meestal is mijn vijand ver weg, naast mij

Met hem.

Een kant van mij is hier

Opstand gaat, wegen gaan

Geblinddoekt, bloemen in mijn hand

Handboeien voor mijn vrijheid

Oh, ik heb mijn hart uit wrok gehaald

Dus de dagen stromen nu snel

De tijd wordt niet 'onder mijn ogen gehouden'

Mijn blauwe plek is vrij oud.

Ik vluchtte voortijdig, onnodige ketenen op liefde

"Stop daar!"

zei dat dit mijn ziel is, maar mijn geest is hier

Vele jaren zijn verstreken hier, bij de microfoon

Ik heb mijn portie liefde gekregen, te veel voor de meesten

Ze zijn jaloers op mijn greep op anderen of

«Stop bij Shur en kalmeer!»

ze zeiden

Ik zei nee.

Iedereen kent tenslotte zijn vriend op een dag!”

Het lot vereist dat, metamorfose leeft

Mensen kijken immers elke dag naar iemand anders.

Degenen die hun hoofd op mijn stenen pad zetten, creëren chaos

Het bestaan ​​maakt de geest soms te veel in vraag

Deze minder schone buurten sluiten je perceptie af

Als het elke dag andere mensen zijn, stelt het zich zo voor

De wielen draaien, de uren gaan voorbij

Ik zwerf honderdduizend nachten door de stad

Reus slaapt onder mijn demonische angsten

Niet wakker worden

Oh, ik heb mijn hart uit wrok gehaald