The Road from Recovery - Woe

Chained to a path that leads to the end

Try to escape but it’s best to pretend

I stray from the course, stumble back at the bend

Progress always leads to regression

There are visions in sleep but reality’s worse

You struggle for peace but are locked with this curse

Start moving foward but end in reverse

Progress always leads to depression

Start from the end, if you look you will see

The regression

There are visions in sleep but reality’s worse

I struggle for peace but am locked with this curse

Strain to push past but know you’ll end in reverse

Progress always leads to depression

Face to face with what should not be

These words are all weapons aimed squarely at me

Armed to the teeth, preparing for war

Compounding with malice forevermore

There was a day we used to know

Where we’d desire and it would be so

But though we know just what we see

We cannot reach it, we are too weak

Despondent, corrosive, we circle the drain

My will falls to opposition, who’s left to blame

But the source of this compulsion?

It lies within

Simple actions and reactions halt what could have been

Still we rise in opposition, denounce our fates

Contradicted by our nature, which lies in wait

Complete corruption of all we chosse

Because this body demands it always lose

Overwhelmed by the world

Overwhelmed by the truth

Anxiety

Can you feel it crashing down?

Yes through this blood flows dedication

My serotonin turned and fled

Fate gave up god, found depression

Every fragile peace tempered by its hand

Geketend aan een pad dat naar het einde leidt

Probeer te ontsnappen, maar het is het beste om te doen alsof

Ik dwaal af van de koers, strompel terug in de bocht

Vooruitgang leidt altijd tot regressie

Er zijn visioenen in de slaap, maar de realiteit is erger

Je vecht voor vrede maar zit vast met deze vloek

Begin vooruit te gaan, maar eindig in omgekeerde richting

Vooruitgang leidt altijd tot depressie

Begin bij het einde, als je kijkt, zul je zien

de regressie

Er zijn visioenen in de slaap, maar de realiteit is erger

Ik strijd voor vrede, maar zit vast met deze vloek

Span je in om voorbij te gaan, maar weet dat je omgekeerd eindigt

Vooruitgang leidt altijd tot depressie

Oog in oog met wat niet zou moeten zijn

Deze woorden zijn allemaal wapens die op mij gericht zijn

Tot de tanden gewapend, voorbereiden op oorlog

Voor altijd samengaan met boosaardigheid

Er was een dag die we kenden

Waar we zouden willen en het zou zo zijn

Maar hoewel we precies weten wat we zien

We kunnen er niet bij, we zijn te zwak

Moedeloos, bijtend, omcirkelen we de afvoer

Mijn wil valt onder de oppositie, wie krijgt de schuld

Maar de bron van deze dwang?

Het ligt binnen

Simpele acties en reacties stoppen wat had kunnen zijn

Toch komen we in oppositie, veroordelen we ons lot

In tegenspraak met onze aard, die op de loer ligt

Volledige corruptie van alles wat we kiezen

Omdat dit lichaam eist dat het altijd verliest

Overweldigd door de wereld

Overweldigd door de waarheid

Spanning

Voel je het naar beneden vallen?

Ja door dit bloed stroomt toewijding

Mijn serotonine draaide zich om en vluchtte

Het lot gaf god op, vond een depressie

Elke fragiele vrede getemperd door zijn hand