Exhausted - Woe

Waste away, I’m breaking down.

Who am I and how did this happen?

Never thought I’d be this way.

The ceiling’s low, I’m growing taller.

Each day seems to be still longer.

No escape, there’s no escape.

Close my eyes, my head is pounding, searing knives that slice my skin.

Every moment still worse than the last

«Fury, my friend, here we are again.

You were never far away.

Nothing’s really

changed.

The sky is still the same.

The same dead fixtures, a different name

Hate draws you in, wishing for an end.

How I plotted and I schemed.

Living a lie, failing though I try.

Teeth are falling out in my dreams.»

Nothing matters

Nothing…

It’s a fraud, it’s a lie, nothing matters, still we try

Exhausted

I scream it with open arms

I give up and fade away to silent sleep

Hatred lights the way.

A torch through the dark

Death can’t help but laugh and taunt us with eternal slumber.

All our hopes and

our dreams are sand beneath our feet

Weggooien, ik breek af.

Wie ben ik en hoe is dit gebeurd?

Nooit gedacht dat ik zo zou zijn.

Het plafond is laag, ik word groter.

Elke dag lijkt nog langer te duren.

Geen ontsnapping, er is geen ontsnapping.

Sluit mijn ogen, mijn hoofd bonst, schroeiende messen die in mijn huid snijden.

Elk moment nog erger dan het vorige

«Fury, mijn vriend, hier zijn we weer.

Je was nooit ver weg.

Niets is echt

veranderd.

De lucht is nog steeds hetzelfde.

Dezelfde dode armaturen, een andere naam

Haat trekt je naar binnen, verlangend naar een einde.

Hoe ik heb geplot en gepland.

Leven in een leugen, maar falen, hoe ik het ook probeer.

Tanden vallen uit in mijn dromen.»

Niets doet ertoe

Niets…

Het is fraude, het is een leugen, niets doet ertoe, toch proberen we

Uitgeput

Ik schreeuw het met open armen

Ik geef het op en val weg in een stille slaap

Haat verlicht de weg.

Een fakkel door het donker

De dood kan het niet helpen, maar lach en treitert ons met eeuwige slaap.

Al onze hoop en

onze dromen zijn zand onder onze voeten