All Bridges Burned - Woe

To nothing we return.

The final cost that life incurs, locked away to memory’s

shackles.

Where I go, there’s only loss.

Chilling waves surrounding me,

horrified by love’s embrace.

«Death is all we can know

Finality of what we’ve sown

The aeons pass, all hope denied

To the darkness joined with starless skies

Death is all we can know

As time goes on, complacence grows

In servitude we waste away

As if these things matter, as if anything lasts»

I see the color fading from your eyes.

Fear the unknown of the other side.

Something’s got to change.

I’m learning not to care.

I’m never coming back.

All s burned.

Something’s got to change.

I’m learning not to care.

I’m never coming back.

All s burned.

Naar niets keren we terug.

De uiteindelijke kosten die het leven met zich meebrengt, opgesloten in het geheugen

boeien.

Waar ik ook ga, er is alleen verlies.

Koele golven om me heen,

geschokt door de omhelzing van de liefde.

«De dood is alles wat we kunnen weten»

Finaliteit van wat we hebben gezaaid

De eonen gaan voorbij, alle hoop verworpen

Naar de duisternis samen met een sterrenloze lucht

De dood is alles wat we kunnen weten

Naarmate de tijd verstrijkt, groeit de zelfgenoegzaamheid

In dienstbaarheid verkwisten we weg

Alsof deze dingen ertoe doen, alsof alles blijft duren»

Ik zie de kleur uit je ogen vervagen.

Vrees het onbekende van de andere kant.

Er moet iets veranderen.

Ik leer dat het me niets kan schelen.

Ik kom nooit meer terug.

Allemaal verbrand.

Er moet iets veranderen.

Ik leer dat het me niets kan schelen.

Ik kom nooit meer terug.

Allemaal verbrand.