Ein Jahr - Wincent Weiss

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Meine Schritte sind schwer, ich kämpfe mich durch meine Straße

Meine Füße werden nass, weil ich wieder mal die falschen Schuhe trage

Vorm Café an der Ecke steht der Tisch, an dem wir sonst immer saßen

Irgendwie anders, es ist alles so anders

Oh, der Wind tut weh, ich vergrabe mich in meiner Jacke

Ich steh' frierend vor der Tür ohne Plan, wo ich meine Schlüssel habe

Und würdest du mich seh’n, würdest du wahrscheinlich grade schief lachen

Irgendwie anders, es ist alles so anders

Ich hab' so sehr versucht, es zu verdräng'n

Doch es hört einfach nicht auf zu brenn’n

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Obwohl ein ganzes Jahr vergangen ist

Und mir eigentlich rein gar nichts fehlt

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Wenn der Wecker morgens klingelt, lieg' ich immer noch auf der rechten Seite

Und die Frau gegenüber steht wie jeden Tag rauchend an der Scheibe

Dass unsre Zeit verdammt schön war, seh' ich nur noch auf Bildern

Irgendwie anders, es ist alles so anders

Ich hab' so sehr versucht, es zu verdräng'n

Doch es hört einfach nicht auf zu brenn’n

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Obwohl ein ganzes Jahr vergangen ist

Und mir eigentlich rein gar nichts fehlt

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Ich dachte, ein Jahr reicht …

Ich hab' so sehr versucht, es zu verdräng'n

Doch es hört einfach nicht auf zu brenn’n

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Obwohl ein ganzes Jahr vergangen ist

Und mir eigentlich rein gar nichts fehlt

Oh, die Wahrheit ist

Dass ich dich immer noch vermiss'

Ich dachte, ein Jahr reicht, um dich zu vergessen

Ich dachte, ein Jahr reicht …

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Mijn stappen zijn zwaar, ik worstel door mijn straat

Mijn voeten worden nat omdat ik weer de verkeerde schoenen aan heb

Voor het café op de hoek staat de tafel waar we vroeger aan zaten

Op de een of andere manier anders, het is allemaal zo anders

Oh, de wind doet pijn, ik begraaf mezelf in mijn jas

Ik sta voor de deur, ijskoud, zonder een plan waar ik mijn sleutels heb

En als je me zou zien, zou je waarschijnlijk verkeerd lachen

Op de een of andere manier anders, het is allemaal zo anders

Ik heb zo hard geprobeerd het te onderdrukken

Maar het houdt maar niet op met branden

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ook al is er een heel jaar voorbij

En ik mis echt niets

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Als de wekker 's ochtends gaat, ben ik nog steeds aan de goede kant

En de vrouw aan de overkant rookt voor het raam zoals ze elke dag doet

Ik kan alleen op foto's zien dat onze tijd verdomd leuk was

Op de een of andere manier anders, het is allemaal zo anders

Ik heb zo hard geprobeerd het te onderdrukken

Maar het houdt maar niet op met branden

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ook al is er een heel jaar voorbij

En ik mis echt niets

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Ik dacht dat een jaar genoeg was...

Ik heb zo hard geprobeerd het te onderdrukken

Maar het houdt maar niet op met branden

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ook al is er een heel jaar voorbij

En ik mis echt niets

Oh de waarheid is

dat ik je nog steeds mis

Ik dacht dat een jaar genoeg zou zijn om je te vergeten

Ik dacht dat een jaar genoeg was...