The Destruction of the Art Deco House - White Hinterland

They’re knocking down that Art Deco house

The clawfoot tub is cracked and crushed

The mattress springs and the telephone wires

Gnash now through the air like crocodiles

Everything is coming up in 2×4's

Concrete walls and concrete floors

High rise homes, high rising rent

The atmosphere is closing in

There’s no stars up above when you tilt your head

Though the night is blank and black as pitch

It is not what it seems

What it seems

The polymaths around the town

Yield and shift their weight around

On a new boy, a young wunderkind

He’ll give us hope and cure the blind

It’s you they’ve chosen, my favorite son

To heal the sick and cure the blind

Your path is paved, you look terrified

You are not what you seem

Oh what you seem

Oh, what I see when I’m dreaming

Oh, what I see when I’m dreaming

Oh, am I dreaming

Oh, am I dreaming

You’re just sinews and bones, smiley faces and frowns

There’s a series of numbers that dictate your wiles

Green at the wick, you are still a child

And you stumble when you walk

The guileless cavalry in their brass-buttoned coats

Can’t they see no men of pith

Are going to come to lift them from the fuselage

So let’s skip town, you and I

Far from where the hemlock lies

Through the beryline hills, like ezekial’s wheels

Cradling the clouds that hold our view

Let’s pass the cities and their neon lights

Their copper-tops and steely spires

Let’s trade them for the simple life

For they’re not what they seem

What they seem

Oh, what I see when I’m dreaming

When I’m dreaming

Oh, what I see when I’m dreaming

Oh, am I dreaming

Oh, am I dreaming

Our days back east are done in numbers

Our days back east are done and over

Our days back east are done and numbered

I’ll test the weights and weigh the odds

You’ll want for nothing even when we’ve got nothing

Nothing, nothing at all

Ze zijn dat Art Deco-huis aan het slopen

Het bad met klauwvoet is gebarsten en geplet

De matrasveren en de telefoondraden

Knijp nu door de lucht als krokodillen

Alles komt op in 2×4's

Betonnen muren en betonnen vloeren

Hoge huizen, hoge huurprijzen

De sfeer komt dichterbij

Er zijn geen sterren boven als je je hoofd kantelt

Hoewel de nacht leeg en zwart is als pek

Het is niet wat het lijkt

Wat het lijkt

De polymaths rond de stad

Geef toe en verplaats hun gewicht rond

Over een nieuwe jongen, een jong wonderkind

Hij zal ons hoop geven en blinden genezen

Jij bent het die ze hebben gekozen, mijn favoriete zoon

Om de zieken te genezen en de blinden te genezen

Je pad is geplaveid, je ziet er doodsbang uit

Je bent niet wat je lijkt

Oh wat je lijkt

Oh, wat ik zie als ik droom

Oh, wat ik zie als ik droom

Oh, droom ik?

Oh, droom ik?

Jullie zijn gewoon pezen en botten, smileygezichten en fronsen

Er is een reeks cijfers die uw listen bepalen

Groen bij de pit, je bent nog een kind

En je struikelt als je loopt

De argeloze cavalerie in hun jassen met koperen knopen

Kunnen ze geen mannen van pith zien?

Ze komen ze van de romp tillen

Dus laten we de stad overslaan, jij en ik

Ver van waar de hemlockspar ligt

Door de beryline-heuvels, zoals de wielen van Ezekial

De wolken wiegen die ons uitzicht vasthouden

Laten we de steden en hun neonlichten passeren

Hun koperen toppen en stalen spitsen

Laten we ze inruilen voor het simpele leven

Want ze zijn niet wat ze lijken

wat ze lijken

Oh, wat ik zie als ik droom

Als ik droom

Oh, wat ik zie als ik droom

Oh, droom ik?

Oh, droom ik?

Onze dagen terug naar het oosten zijn gedaan in nummers

Onze dagen in het oosten zijn voorbij

Onze dagen in het oosten zijn gedaan en geteld

Ik zal de gewichten testen en de kansen afwegen

Het zal je aan niets ontbreken, zelfs als we niets hebben

Niets, helemaal niets