Hometown - Wheatus

I trade all my sunshine,

For twin towers to hide behind,

And find you there.

When I left on that sunday,

To come home on a Tuesday,

Well I never,

I never thought I’d have to see and watch the world explode.

And I swear it was beautiful, befor they sent those aeroplanes,

And I thought I would show it to you, just like my dad did.

Hometown come tumbling down.

When she came on a Friday,

I took her home the long way,

So she could see.

And she asked how they made it, and would they ever change it,

I said no way.

It’s half of what you see, you none of what you hear believe.

And I told her that they remind me of Mowtown 60 Skinny ties,

What they thought the future looked like, where the Jetsons' lived.

Hometown come tumbling down.

And watched it and we cried,

And we ran to the front line,

And some came home.

But i stay off the express-way,

Nothing to see there anyway,

That view sucks now.

There was I time the Brooklyn traffic couldn’t get me down.

And I swear it was beautiful,

I hope they build them tall again,

Until then your imagination is all that you will have…

Ik ruil al mijn zonneschijn,

Voor tweelingtorens om zich achter te verschuilen,

En vind je daar.

Toen ik die zondag vertrok,

Om op een dinsdag thuis te komen,

Nou, ik heb nooit,

Ik had nooit gedacht dat ik de wereld zou moeten zien en zien exploderen.

En ik zweer dat het mooi was, voordat ze die vliegtuigen stuurden,

En ik dacht dat ik het je zou laten zien, net als mijn vader.

De geboorteplaats tuimelt naar beneden.

Toen ze op een vrijdag kwam,

Ik nam haar mee naar huis,

Zodat ze kon zien.

En ze vroeg hoe ze het gemaakt hadden, en of ze het ooit zouden veranderen,

Ik zei van niet.

Het is de helft van wat je ziet, jij gelooft niets van wat je hoort.

En ik vertelde haar dat ze me deden denken aan Mowtown 60 Skinny-dassen,

Hoe ze dachten dat de toekomst eruit zag, waar de Jetsons woonden.

De geboorteplaats tuimelt naar beneden.

En keken ernaar en we huilden,

En we renden naar de frontlinie,

En sommigen kwamen thuis.

Maar ik blijf van de snelweg af,

Daar is toch niets te zien,

Dat uitzicht is nu klote.

Er was een tijd dat het verkeer in Brooklyn me niet naar beneden kon krijgen.

En ik zweer dat het mooi was,

Ik hoop dat ze ze weer groot maken,

Tot die tijd is je verbeelding alles wat je hebt...