Птица-паровоз - Вячеслав Бутусов

Мчится птица-паровоз.

Над землею крылья хлопают.

И не слышен стук колес,

Сердце громко бьется и поет.

И пыхтит: «чух-чух»,

И летит чуть-чуть,

То над елками, то вниз.

В топке пламенной,

Уголь каменный.

Черный ворон машинист.

Магистральная звезда —

Быстроногая и длинная.

Дразнит сверху иногда:

Мол, попробуй, догони меня.

И взлетит вот-вот,

Ускоряя ход,

Мчится птица-паровоз.

И кричит: «Ту-ту»,

И стучит: «Тук-тук»,

Набирая высоту.

Верят даже утюги,

Кипятильники и чайники,

Что и бабки и деды,

Были соколами, чайками.

И летят они —

Все вокруг земли.

Их попробуй, догони.

И становятся незаметными

Их сигнальные огни.

Een vogellocomotief raast.

Vleugels flapperen boven de grond.

En het geluid van wielen wordt niet gehoord,

Het hart klopt luid en zingt.

En trekjes: "choo-choo",

En vliegt een beetje

Nu boven de bomen, dan naar beneden.

In een vurige oven,

Steenkool.

Zwarte raaf machinist.

Hoofdster -

Snelvoetig en lang.

Plaagt soms van bovenaf:

Probeer me in te halen.

En het staat op het punt om op te stijgen,

versnellen,

Een vogellocomotief raast.

En roept: "Tu-tu",

En klopt: “klop klop”,

Hoogte winnen.

Zelfs strijkijzers geloven

Ketels en ketels,

Als oma's en opa's,

Waren valken, meeuwen.

En ze vliegen -

Over de hele aarde.

Probeer ze, inhalen.

En onzichtbaar worden

Hun bakens.