Песня идущего домой - Вячеслав Бутусов

Я шел к себе домой,

Я шел по мокрым лужам.

По скользкой мостовой

Ногами снег утюжил.

А мокрый снег падал,

А я шел домой

По зимнему саду,

По пустой мостовой.

Он шел со мной рядом,

Шпионил за мной,

Следил за мной взглядом

Бесшумный конвой.

И вот я стою

На краю снегопада.

С неба падает снег,

Значит, небу так надо.

В это трудно поверить.

Я вернулся домой,

Ты открыла мне двери,

Снег вошел вслед за мной.

И вдруг снег растаял,

Увидел тебя.

На пороге остались

Только капли дождя.

Нас уносит река

Плавных вёсел волнами,

Словно кто-то открыл

Все небесные краны.

Мы стоим на краю,

На краю водопада.

С неба льётся вода,

Значит, небу так надо.

Ik liep naar mijn huis

Ik liep door natte plassen.

Op glad wegdek

De sneeuw werd met hun voeten gestreken.

En er viel natte sneeuw

En ik liep naar huis

Door de wintertuin

Op een lege stoep.

Hij liep naast me

Me bespioneren

Mijn blik gevolgd

Stil konvooi.

En hier sta ik

Aan de rand van sneeuwval.

Er valt sneeuw uit de lucht

Dus de hemel heeft het nodig.

Het is moeilijk te geloven.

Ik ben terug,

Je opende deuren voor mij

De sneeuw volgde me.

En ineens smolt de sneeuw

Ik zag je.

Bleef op de drempel

Alleen regendruppels.

De rivier neemt ons mee

Gladde roeispanen in golven

Zoals iemand opende

Allemaal luchtkranen.

We staan ​​op de rand

Aan de rand van de waterval.

Water stroomt uit de lucht

Dus de hemel heeft het nodig.