Muisto - Vorna

Huudon täyttämän

Ilman lopulta terä halkoo

Ainaista hiljaisuutta

Jälleen turhaan vannoo

Siihen pieneen hetkeen kaikki murtuu

Eron loppuun pimeän ja valon

Syliin tihenevän pimeyden

Laskee rakkaansa veren

Huomaan roudan lujan

Vaan ei silti koskaan voisi lähteä

Siihen pieneen hetkeen kaikki murtuu

Ristiriitaan murheen ja vihan

Vasten kovaa maata

Itkee hetken kuolon siemen

Kunnes varjoon viimein kulkee

Muttei koskaan voisi lähteä

Minne paeta edes voisi

Aina vain pelko tien tunsi

Ja kaikki, mikä eteenpäin ajaa

Yhä syvempään mielen valaa

Läisyyden ajatus lipuu

Läpi ilon, läpi surun

Hallan huurtamien, elon piiskaamien

Silmien liekki hiipuu

Joen virtaan, ikuiseen iltaan

Kaikki lopulta vajoaa

Vellovaan pintaan, surun rauhaan

Katoaa

Ik huil

Zonder lucht zal het mes uiteindelijk splijten

Altijd stilte

Hij zweert weer tevergeefs

Voor dat kleine moment gaat alles kapot

Het verschil tussen donker en licht

Duisternis omarmen

Het bloed van een dierbare tellen

Ik merk dat de vorst sterk is

Maar je zou nog steeds nooit weg kunnen gaan

Voor dat kleine moment gaat alles kapot

De tegenstelling tussen verdriet en woede

Tegen harde grond

Huilend voor een moment het zaad van de dood

Tot de schaduw eindelijk voorbij gaat

Maar je zou nooit weg kunnen gaan

Waar zou je zelfs kunnen ontsnappen

Altijd gewoon angst voor de weg gevoeld

En alles wat vooruit gaat

Het verdiept zich in de geest

Het idee van nabijheidsvlaggen

Door vreugde, door verdriet

Berijpt door de vorst, opgeklopt door het leven

De vlam van de ogen dooft

Naar de rivier, naar de eeuwige avond

Alles zinkt uiteindelijk

Naar het stijgende oppervlak, naar de vrede van verdriet

verdwijnt