Здесь лапы у елей дрожат на ветру - Владимир Высоцкий

Здесь лапы у елей дрожат на весу,

Здесь птицы щебечут тревожно.

Живешь в заколдованном диком лесу,

Откуда уйти невозможно.

Пусть черемухи сохнут бельем на ветру,

Пусть дождем опадают сирени,

Все равно я отсюда тебя заберу

Во дворец, где играют свирели.

Твой мир колдунами на тысячи лет

Укрыт от меня и от света.

И думешь ты, что прекраснее нет,

Чем лес заколдованный этот.

Пусть на листьях не будет росы поутру,

Пусть луна с небом пасмурным в ссоре,

Все равно я отсюда тебя заберу

В светлый терем с балконом на море.

В какой день недели, в котором часу

Ты выйдешь ко мне осторожно?..

Когда я тебя на руках унесу

Туда, где найти невозможно?..

Украду, если кража тебе по душе, -

Зря ли я столько сил разбазарил?

Соглашайся хотя бы на рай в шалаше,

Если терем с дворцом кто-то занял!

Hier trillen de poten van de sparren in gewicht,

Vogels fluiten hier.

Je leeft in een betoverd wild bos,

Waar het onmogelijk is om te vertrekken.

Laat de vogelkersbomen drogen met linnen in de wind,

Laat de seringen vallen als regen

Hoe dan ook, ik neem je mee vanaf hier

Naar het paleis waar de pijpen spelen.

Jouw wereld door tovenaars voor duizenden jaren

Beschut tegen mij en tegen het licht.

En jij denkt dat er niets mooiers is

Wat is dit betoverde bos.

Moge er 's morgens geen dauw op de bladeren zijn,

Laat de maan met de bewolkte hemel in een ruzie,

Hoe dan ook, ik neem je mee vanaf hier

In een lichte toren met een balkon met uitzicht op de zee.

Welke dag van de week, hoe laat?

Kom je voorzichtig naar me toe? ..

Als ik je in mijn armen draag

Waar het niet te vinden is...

Ik zal stelen, als je van stelen houdt, -

Heb ik zoveel energie verspild?

Ben het tenminste eens met het paradijs in een hut,

Als iemand de toren met het paleis bezette!