«Так дымно, что в зеркале нет отраженья…» - Владимир Высоцкий

Так дымно, что в зеркале нет отраженья и даже, порой, не видно лица.

И пары успели устать от круженья, но все-таки я допою до конца,

Все нужные ноты давно сыграли, померкло, погасло вино в бокале.

Минутный порыв говорить пропал не лучше ли молча допить свой бокал.

Полгода не балует солнцем погода и души застыли под коркою льда.

И, видно, напрасно я жду ледохода, но все-таки я допою до конца,

Все нужные ноты давно сыграли, померкло, погасло вино в бокале.

Минутный порыв говорить пропал не лучше ли молча допить свой бокал.

В оркестре играют устало, сбиваясь, смыкается круг, не порвать мне кольца!

Спокойно, мне нужно уйти улыбаясь, но все-таки я допою до конца,

Все нужные ноты давно сыграли, померкло, погасло вино в бокале.

Минутный порыв говорить пропал не лучше ли молча допить свой бокал.

А, может быть, лучше разбить свой бокал?

Мне нужно уйти улыбаясь… Спокойно!

Мне нужно уйти улыбаясь!

Het is zo rokerig dat er geen reflectie in de spiegel is en soms zelfs het gezicht niet kan zien.

En de koppels slaagden erin genoeg te krijgen van het wervelen, maar toch zal ik zingen tot het einde,

Alle nodige noten zijn al lang gespeeld, de wijn in het glas is vervaagd, de wijn is uitgegaan.

De kortstondige drang om te spreken was verdwenen, zou het niet beter zijn om je glas in stilte leeg te drinken.

Een half jaar lang bederft het weer de zon niet en bevroor de ziel onder een ijskorst.

En blijkbaar wacht ik tevergeefs tot het ijs breekt, maar toch drink ik tot het einde,

Alle nodige noten zijn al lang gespeeld, de wijn in het glas is vervaagd, de wijn is uitgegaan.

De kortstondige drang om te spreken was verdwenen, zou het niet beter zijn om je glas in stilte leeg te drinken.

Ze spelen vermoeid in het orkest, dwalen af, de cirkel sluit zich, breek mijn ringen niet!

Rustig maar, ik moet lachend vertrekken, maar toch zal ik zingen tot het einde,

Alle nodige noten zijn al lang gespeeld, de wijn in het glas is vervaagd, de wijn is uitgegaan.

De kortstondige drang om te spreken was verdwenen, zou het niet beter zijn om je glas in stilte leeg te drinken.

Of is het misschien beter om je glas te breken?

Ik moet lachend vertrekken... Rustig maar!

Ik moet lachend vertrekken!