Про «Жигули» - Владимир Высоцкий

Произошел необъяснимый катаклизм:

Я шел домой по тихой улице своей —

Глядь, мне навстречу нагло прет капитализм,

Звериный лик свой скрыв под маской Жигулей!

Я по подземным переходам не пойду:

Визг тормозов мне — как романс о трех рублях, —

За то ль я гиб и мерз в семнадцатом году,

Чтоб частный собственник глумился в Жигулях!

Он мне не друг и не родственник,

Он мне — заклятый враг, —

Очкастый частный собственник

В зеленых, серых, белых Жигулях!

Но ничего, я к старой тактике пришел:

Ушел в подполье — пусть ругают за прогул!

Сегодня ночью я три шины пропорол, —

Так полегчало — без снотворного уснул!

Дверь проломить — купил отбойный молоток,

Электродрель, — попробуй крышу пропили!

Не дам порочить наш совейский городок,

Где пиво варят золотое Жигули!

Он мне не друг и не родственник,

Он мне — заклятый враг, —

Очкастый частный собственник

В зеленых, серых, белых Жигулях!

Мне за грехи мои не будет ничего:

Я в психбольнице все права завоевал.

И я б их к стенке ставил через одного

И направлял на них груженый самосвал!

Но вскоре я машину сделаю свою —

Все части есть, — а от владения уволь:

Отполирую — и с разгону разобью

Ее под окнами отеля Метрополь.

Нет, что-то екнуло — ведь части-то свои!

-

Недосыпал, недоедал, пил только чай…

Все, — еду, еду регистрировать в ГАИ!..

Ах, черт!

— москвич меня забрызгал, негодяй!

Он мне не друг и не родственник,

Он мне — заклятый враг, —

Очкастый частный собственник

В зеленых, серых, белых москвичах!

Er heeft zich een onverklaarbare ramp voorgedaan:

Ik liep naar huis door mijn rustige straat -

Kijk, het kapitalisme stormt brutaal op me af,

Hij verbergt zijn dierengezicht onder het masker van een Zhiguli!

Ik ga niet door ondergrondse gangen:

Het gekrijs van remmen is voor mij als een romance over drie roebel,

Waarom stierf en bevroor ik in het zeventiende jaar,

Zodat een particuliere eigenaar in Zhiguli schampert!

Hij is niet mijn vriend en geen familielid,

Hij is mijn gezworen vijand,

Bebrilde privé-eigenaar

In groen, grijs, wit Zhiguli!

Maar niets, ik kwam tot de oude tactiek:

Hij ging ondergronds - laat ze hem uitschelden voor absenteïsme!

Vannacht heb ik drie banden opgeblazen, -

Het voelde zoveel beter - ik viel in slaap zonder slaappillen!

Breek de deur - kocht een drilboor,

Elektrische boormachine, probeer het dak eraf te hakken!

Ik laat je onze Sovjetstad niet in diskrediet brengen,

Waar bier wordt gebrouwen gouden Zhiguli!

Hij is niet mijn vriend en geen familielid,

Hij is mijn gezworen vijand,

Bebrilde privé-eigenaar

In groen, grijs, wit Zhiguli!

Er zal niets voor mij zijn voor mijn zonden:

Ik won alle rechten in het psychiatrisch ziekenhuis.

En ik zou ze door een tegen de muur zetten

En stuurde een geladen kiepwagen op hen af!

Maar binnenkort zal ik mijn eigen auto maken -

Alle onderdelen zijn aanwezig, maar ontslaan bezit:

Ik zal het oppoetsen - en ik zal het breken met overklokken

Haar onder de ramen van het Metropol Hotel.

Nee, er is iets overgeslagen - de onderdelen zijn tenslotte van henzelf!

-

Ik heb niet genoeg geslapen, ik heb niet genoeg gegeten, ik heb alleen thee gedronken ...

Dat is het - ik ga, ik ga me inschrijven bij de verkeerspolitie! ..

Ach, verdomme!

'Een Moskoviet heeft me bespat, jij schurk!

Hij is niet mijn vriend en geen familielid,

Hij is mijn gezworen vijand,

Bebrilde privé-eigenaar

In groene, grijze, witte Moskovieten!