Про козла отпущения - Владимир Высоцкий

В заповеднике, вот в каком забыл,

Жил да был козел, роги длинные,

Хоть с волками жил — не по-волчьи выл,

Блеял песенки, да все козлиные.

И пощипывал он травку, и нагуливал бока,

Не услышать от него худого слова.

Толку было с него, правда, как с козла молока,

Но вреда, однако, тоже никакого.

Жил на выпасе, возле озерка,

Не вторгаясь в чужие владения.

Но заметили скромного козлика

И избрали в козлы отпущения.

Например, медведь, баламут и плут,

Обхамит кого-нибудь по-медвежьему,

Враз козла найдут, приведут и бьют,

По рогам ему, и промеж ему…

Не противился он, серенький, насилию со злом,

А сносил побои весело и гордо,

Сам медведь сказал: «Ребята, я горжусь козлом,

Героическая личность, козья морда!»

Берегли козла, как наследника.

Вышло даже в лесу запрещение

С территории заповедника

Отпускать козла отпущения.

А козел себе все скакал козлом,

In het reservaat, dat ben ik vergeten,

Er was eens een geit, lange horens,

Hoewel hij met wolven leefde, huilde hij niet als een wolf,

Blaatse liedjes, maar allemaal geit.

En hij plukte het gras en werkte zijn zijden op,

Hoor geen slecht woord van hem.

Er was echter een gevoel van hem, zoals van geitenmelk,

Maar geen kwaad echter.

Woonde op een weiland, bij een meer,

Geen inbreuk maken op andermans bezittingen.

Maar ze zagen een bescheiden geit

En ze werden gekozen als zondebokken.

Bijvoorbeeld een beer, een onruststoker en een schurk,

Iemand pijn doen als een beer

Meteen wordt een geit gevonden, gebracht en geslagen,

Bij zijn horens, en tussen hem...

Hij verzette zich niet, grijs, geweld met kwaad,

En verdroeg de slagen vrolijk en trots,

De beer zei zelf: "Jongens, ik ben trots op de geit,

Heroïsche persoonlijkheid, geitengezicht!

Ze zorgden voor de geit als erfgenaam.

Er was zelfs een verbod in het bos

Van het grondgebied van het reservaat

Laat de zondebok vrij.

En de geit bleef rondspringen als een geit,