Попутчик - Владимир Высоцкий

Хоть бы облачко, хоть бы тучка

В этот год на моём горизонте,

Но однажды я встретил попутчика —

Расскажу про него, знакомьтесь.

Он спросил: «Вам куда?»

— «До Вологды».

—

«Ну, до Вологды —

это полбеды».

Чемодан мой от водки ломится —

Предложил я, как полагается:

«Может, выпить нам — познакомиться,

Поглядим, кто быстрей сломается!..»

Он сказал: «Вылезать нам в Вологде,

Ну, а Вологда —

это вона где!..»

Я не помню, кто первый сломался, —

Помню, он подливал,

поддакивал,

Мой язык, как шнурок, развязался:

Я кого-то ругал,

оплакивал…

И проснулся я в городе Вологде,

Но — убей меня — не припомню где.

А потом мне пришили дельце

По статье Уголовного кодекса,

Успокоили: «Всё перемелется»,

Дали срок — не дали опомниться.

И остался я городе Вологде,

Ну, а Вологда —

это вона где!..

Пятьдесят восьмую дают статью,

Говорят: «Ничего, вы так молоды…»

Если б знал я, с кем еду, с кем водку пью, —

Он бы хрен доехал до Вологды!

Он живёт себе в городе Вологде,

А я — на Севере, а Север — вона где!

…Все обиды мои годы стёрли,

Но живу я теперь, как в наручниках:

Мне до боли,

до кома в горле

Надо встретить того попутчика!

Но живёт он в городе Вологде,

А я — на Севере, а Север — вона где!

Zelfs een wolk, zelfs een wolk

Dit jaar op mijn horizon

Maar op een dag ontmoette ik een medereiziger -

Ik zal je over hem vertellen, maak kennis.

Hij vroeg: "Waar ga je heen?"

- "Naar Vologda".

—

"Nou, aan Vologda -

het is de helft van de moeite."

Mijn koffer breekt van wodka -

Ik stelde zoals gewoonlijk voor:

"Misschien moeten we wat gaan drinken - elkaar leren kennen,

Eens kijken wie er sneller breekt! .. "

Hij zei: "We stappen uit in Vologda,

Nou, en Vologda -

dit is waar het is! .. "

Ik weet niet meer wie het eerst brak, -

Ik herinner me dat hij schonk

Akkoord,

Mijn tong is losgeknoopt als een veter

ik schold iemand uit

rouwde...

En ik werd wakker in de stad Vologda,

Maar - dood me - ik weet niet meer waar.

En toen naaiden ze een klein ding op mij

Volgens het artikel van het Wetboek van Strafrecht,

Gerustgesteld: "Alles zal worden verpletterd",

Ze gaven me een deadline - ze lieten me niet tot bezinning komen.

En ik verbleef in de stad Vologda,

Nou, en Vologda -

waar is dat!..

Achtenvijftigste geeft het artikel,

Ze zeggen: “Niets, je bent zo jong…”

Als ik wist met wie ik ga, met wie ik wodka drink, -

Hij zou verdomme naar Vologda rijden!

Hij woont in de stad Vologda,

En ik ben in het noorden, en het noorden is waar het is!

... Alle beledigingen die mijn jaren hebben gewist,

Maar nu leef ik als in handboeien:

ik heb pijn

tot een coma in de keel

Ik moet die man ontmoeten!

Maar hij woont in de stad Vologda,

En ik ben in het noorden, en het noorden is waar het is!