Покойник - Владимир Высоцкий

Едешь ли в поезде, в автомобиле,

Или гуляешь, хлебнувши винца,

При современном машинном обилье

Трудно по жизни пройти до конца.

Вот вам авария в Замоскворечье —

Трое везли хоронить одного.

Все, и шофер, получили увечья,

Только который в гробу — ничего.

Бабы по найму рыдали сквозь зубы,

Дьякон — и тот верхней ноты не брал,

Громко фальшивили медные трубы —

Только который в гробу не соврал.

Бывший начальник и тайный разбойник

В лоб лобызал и брезгливо плевал.

Все приложились, и только покойник

Так никого и не поцеловал.

Но грянул гром.

Ничего не попишешь,

Силам природы на речи плевать.

Все побежали под плиты и крыши,

Только покойник не стал убегать.

Что ему дождь!

От него не убудет.

Вот у живущих закалка не та.

Ну, а покойники — бывшие люди —

Смелые люди — и нам не чета.

Как ни спеши, тебя опережают.

Клейкий ярлык, как отметка на лбу,

А ничего тебе не угрожает,

Только когда ты в дубовом гробу.

Можно в отдельной, а можно и в общей —

Мертвых квартирный вопрос не берет.

Вот молодец, этот самый усопший,

Вовсе не требует лишних хлопот.

В царстве теней, в этом обществе строгом,

Нет ни опасностей, нет ни тревог.

Ну, а у вас?

Все мы ходим под богом.

Только которым в гробу — ничего.

Слышу кругом: он покойников славит!

Нет, я в обиде на нашу судьбу.

Всех нас когда-нибудь кто-то задавит,

За исключением тех, кто в гробу.

Zit je in een trein, in een auto,

Of je loopt, wijn drinkend,

Met moderne machine-overvloed

Het is moeilijk om tot het einde door het leven te gaan.

Hier is een ongeluk in Zamoskvorechye -

Drie werden meegenomen om er één te begraven.

Iedereen, inclusief de bestuurder, raakte gewond,

Alleen die in de kist - niets.

Vrouwen te huur snikten door hun tanden,

Deacon - en hij nam niet de hoogste noot,

Luid vals koperen pijpen -

Alleen degene die niet in zijn graf lag.

Voormalig baas en geheime overvaller

Hij kuste zijn voorhoofd en spuugde preuts.

Iedereen kuste, en alleen de dode man

Dus hij kuste niemand.

Maar de donder sloeg toe.

Je schrijft niets

De natuurkrachten geven niets om toespraken.

Iedereen rende onder de platen en daken door,

Alleen de dode man liep niet weg.

Wat regent het!

Het zal niet erger worden van hem.

Hier is de levende verharding niet hetzelfde.

Nou, de doden zijn voormalige mensen -

Dappere mensen - en we zijn niet zoals.

Hoe snel je ook bent, ze zijn je voor.

Zelfklevend etiket, zoals een merkteken op het voorhoofd,

En niets bedreigt je

Alleen als je in een eiken kist ligt.

Het kan in een aparte, of in een gemeenschappelijke...

Het huisvestingsprobleem neemt de doden niet.

Goed gedaan, deze zeer overleden,

Vereist geen extra gedoe.

In het rijk van de schaduwen, in deze strikte samenleving,

Er zijn geen gevaren, geen zorgen.

En jij?

We wandelen allemaal onder God.

Alleen voor wie er niets in de kist ligt.

Ik hoor overal: hij prijst de doden!

Nee, ik ben beledigd door ons lot.

Op een dag zal iemand ons allemaal verpletteren,

Behalve die in de kist.